1. 1. -Davis Nivas-Ting ↑

 

1. 1. – Job Descriptive Index ↑

 

1. 1. – Anxiety ↑

 

1. 1. -Brifild & Crook ↑

 

1. 1. – Lawler ↑

 

1. 1. – Hersey & Blanchard ↑

 

1. 1. – Hawthorne ↑

 

1. 1. – Western Electric company ↑

 

1. 1. – Korn Hauser and Shrap ↑

 

1. 1. – Mazlow ↑

 

1. 1. – M.cclellan ↑

 

1. 1. ۱- Adams ↑

 

1. 1. ۲- Vroom ↑

 

1. 1. ^۳-Recognition ↑

 

1. 1. ۴ -Lothman ↑

 

1. 1. -intellect ↑

 

1. 1. -Pythagoras ↑

 

1. 1. -winds ↑

 

1. 1. -Descartes ↑

 

1. 1. -Wechsler ↑

 

1. 1. -Terman and others ↑

 

1. 1. -obstruct thinking ↑

 

1. 1. -verbal ↑

 

1. 1. -mechanical ↑

 

1. 1. -visual/ spatial ↑

 

1. 1. -contemporary theorists ↑

 

1. 1. -Gardner ↑

 

1. 1. -Sternberg et al ↑

 

1. 1. -social behavior ↑

 

1. 1. -anger ↑

 

1. 1. -autonomic ↑

 

1. 1. -heart rate ↑

 

1. 1. -galvanic skin response ↑

 

1. 1. -recoil ↑

 

1. 1. -mood ↑

 

1. 1. -Ragelberg ↑

 

1. 1. -psychology ↑

 

1. 1. -cognitive ↑

 

1. 1. -motivational۶-experiential ↑

 

1. 1. -encyclopedia applied psycholog ↑

 

1. 1. -Spielberge ↑

 

1. 1. -competencies ↑

 

1. 1. -facilitators ↑

 

1. 1. -self – report ↑

 

1. 1. –character ↑

 

1. 1. -utilizing ↑

 

1. 1. -swings ↑

 

1. 1. -emotional intelligence and health ↑

 

1. 1. –open ↑

 

1. 1. -well being ↑

 

1. 1. -deficits ↑

 

1. 1. -slavers ↑

 

1. 1. -emotional labor ↑

 

1. 1. -felt and expressed emotion ↑

 

1. 1. -Arlie hochoschild ↑

 

1. 1. -airline flight attendant ↑

 

1. 1. -work role ↑

 

1. 1. -job role ↑

 

1. 1. -friendly ↑

 

1. 1. -upbeat ↑

 

1. 1. -organizational phenomenon ↑

 

1. 1. -costomer service ↑

 

1. 1. -deligh ↑

 

1. 1. -intangible ↑

 

1. 1. -affective experioence ↑

 

1. 1. -emotional disply ↑

 

1. 1. -bill collectors ↑

 

1. 1. -neutrality ↑

 

1. 1. -expressive behavior ↑

 

1. 1. -facial expressions ↑

 

1. 1. -vocalization ↑

 

1. 1. -posture ↑

 

1. 1. -international means ↑

 

1. 1. -influence ↑

 

1. 1. -Lopez, Bracket, Nezlek, Schutz, Sellin & Salovy ↑

 

1. 1. -emotional contagin ↑

 

1. 1. -catch ↑

 

1. 1. -Ragelberg ↑

 

1. 1. – diffused ↑

 

1. 1. -Sneed & Whitboune ↑

 

1. 1. – forceclosure ↑

 

1. 1. -moratorium ↑

 

1. 1. -achieved ↑

 

1. 1. -informational ↑

 

1. 1. – normative ↑

 

1. 1. – Diffuse-avoidant ↑

 

1. 1. -McFarlan ↑

 

1. 1. -Tseng ↑

 

1. 1. -Chang ↑

 

1. 1. -Ampurl, Wolpe and Furstrlnyg ↑

 

1. 1. -Fouzi ↑

 

1. 1. -Ganun ↑

 

1. 1. -Vivan ↑

 

1. 1. -Stratton and Reid ↑

 

1. 1. -Ptrayz ↑

 

1. 1. -Parker ↑

 

1. 1. -Robins ↑

 

1. 1. -Hipps & Halpin ↑

 

1. 1. -Social Support ↑

 

 

۲ـ اسباب های له کننده و کوبنده مانند: سنگ و چکش و چوب و مانند ان.

 

۳ـ سلاح های اتشین مانند: رولور، تفنگ و نظایر ان.

 

۴ـ سوختگی ها.

 

۵ـ اشعه مجهول و جراحات وارده به وسیله ی اجسام رادیواکتیو.

 

۶ـ سوختگی با اسید.

 

۷ـ گازهای سمی و سایر مواد رادیو اکتیو ( ولیدی، ۱۳۸۶: ۲۴۲).

 

ضرب در لغت به معنای زدن، می‌باشد. و از نظر جزایی عبارت است از هر گونه صدمه ای که به طور مستقیم یا غیر مستقیم به بدن انسان وارد می شود و موجب سرخی و کبودی یا کوفتگی و یا ‌برآمدگی محل اصابت می‌گردد، بدون اینکه ضایعه عضوی به دنبال داشته باشد. ایراد ضرب ممکن است به وسیله ی دست و پای مرتکب و به صورت مشت و سیلی و لگد وغیره و یا با بهره گرفتن از اجسامی مانند، چوب و سنگ و نظایر ان وارد گردد. از نظر مقررات جزایی و رویه قضایی، ایراد ضرب فقط شامل صدماتی است که مستقیما به جسم انسان وارد می‌گردد و اثار ان بر روی بدن باقی می ماند ( ولیدی، ۱۳۷۲: ۱۹۲). با توجه به تعاریف فوق صدمات حاصله در نتیجه اسید پاشی در گروه جراحات قرار می‌گیرد.

 

در جرم اسیدپاشی صرف داشتن سوءنیت عام کافی است تا نتیجه به حساب مرتکب نوشته شود؛ سوءنیت عام عبارت است از اراده فاعل در ارتکاب جرم و سوءنیت خاص عبارت است از اراده فاعل نسبت به موضوع جرم یا شخص متضرر از جرم. حال ایا در جرم اسیدپاشی علاوه بر سوءنیت عام، سوءنیت خاص نیز ضروری است؟ داشتن سوءنیت عام یعنی عزم ارتکاب فعلی که قانون گذار منع کرده همیشه به تنهایی کافی نیست، گاه قانون گذار وجود جرم را منوط به داشتن قصد مشخص و صریحی کرد است که فاعل برای تحقق ان کوشیده است در حالی که در برخی دیگر از جرایم، تحقق جرم منوط به داشتن قصد منجز و صریحی نمی باشد و صرف سوءنیت عام کفایت می‌کند. در خصوص جرم موضوع ماده واحده نیز با توجه به صراحت ماده ، صرف سوءنیت عام یا قصد فعل پاشیدن اسید یا هر نوع ترکیبات شیمیایی بر مجنی علیه کفایت می‌کند. تصریح مقنن به عمد در پاشیدن اسید و سکوت وی ‌در مورد لزوم سوءنیت خاص (قصد نتیجه) ‌به این معنا است که در این جرم قصد ایجاد یکی از نتایج مذکور در ماده ضرورتی ندارد و صرف احراز سوءنیت عام کافی است که نتیجه به حساب مرتکب نوشته شود ( اقائی نیا، ۱۳۸۶: ۳۱۲). این موضوع اعم از ان است که مرتکب نتیجه حاصله را خواهان بوده یا نبوده و یا خواهان نتیجه اخف از نتیجه حاصله بوده باشد؛ ‌بنابرین‏ کسی که صرفا به قصد ترساندن یا ایجاد سوزش جزئی در پوست دیگری بر روی وی اسید می پاشد در صورت نابینا شدن وی به مجازات شدید قسمت اول ماده واحده، ناظر به فقدان یکی از حواس مجنی علیه محکوم خواهد شد هرچند که قصد خاص ایجاد این نتیجه را نداشته باشد، هم چنین برای تحقق جرم ضرورتی ندارد که صرفا همان جایی از بدن مجنی علیه که مرتکب قصد کرده صدمه ببیند ‌بنابرین‏ اگر مرتکب قصد ایراد صدمه به صورت مجنی علیه را داشته باشد ولی در عمل باعث ورورد صدمه به قسمت دیگری از بدن او گردد باز هم عمل مرتکب طبق نتیجه حاصله قابل مجازات می‌باشد (محمد صادقی، ۱۳۸۸: ۲۷۱). در واقع به دلیل خطرناک بودن وقدرت بالای اسیب رسانی اسید در صورتی که فاعل تنها قصد پاشیدن ان را داشته باشد ولو اینکه قصد ایراد جراحات و صدمات حاصله را بر مجنی علیه نداشته باشد، با وجود علم فاعل بر ماهیت اسید، قصد نتیجه به حساب مرتکب نوشته می شود. سوءنیت خاص صرفا برای تحقق دسته ای از جرایم عمدی مقید به نتیجه ضروری است و امری است استثنایی که نیازمند تصریح قانون گذار است و اگرچه جرم اسید پاشی جرمی عمدی و مقید به نتیجه می‌باشد اما چون قانون گذار بر لزوم احراز سوءنیت خاص در ماده اشاره ای نکرده است (ساولانی، ۱۳۹۲: ۱۷۷)، لذا در ان قصد خاص ایجاد نتیجه ضروری نمی باشد.

 

۲-۶ شروع به جرم اسیدپاشی

 

در قسمت انتهایی ماده واحده سال ۱۳۳۷ بدین گونه امده است که: « مجازات شروع به پاشیدن اسید و سایر ترکیبات شیمایی به اشخاص، حبس جنایی درجه دو، از دو سال تا پنج سال می‌باشد.»

 

در زیر به بررسی مفهوم قانونی شروع به جرم در قانون جدید پرداخته می شود تا با توجه به ان مفهوم شروع به جرم موضوع ماده واحده روشن گردد. شروع به جرم عبارت است از عملیات اجرایی جرم، به بیان دیگر شروع به جرم عبارت است از رفتاری که به منظور عملی نمودن قصد مجرمانه انجام شده لیکن به جهت مانع خارجی به تحصیل نتیجه مورد نظر منتهی نگردیده است. برای تحقق شروع به جرم وجود شرایط ذیل ضروری می‌باشد:

 

الف. قصد مجرمانه قبلی ب. اغاز عملیات اجرایی ج. عدم وجود مانع خارجی برای تحقق جرم د. فقدان انصراف ارادی.

 

برای تحقق شروع به جرم موضوع ماده واحده، عنصر روانی ضروری است، لذا در مواردی که فرد به صورت غیرعمدی مرتکب جرم مذکور می شود، تحقق شروع به جرم اسیدپاشی در این فرض منتفی است (ساولانی،۱۳۹۲: ۱۵۵). اعمال مقدماتی را می بایست از اعمال شروع به اجرا تفکیک کرد زیرا اعمال مقدماتی اصولا قابل مجازات نمی باشد در حالی که ممکن است عملیات شروع به اجرا در مواردی قابل مجازات باشد؛ اعمال مقدماتی نمی تواند همواره کاشف از قصد مجرمانه مرتکب باشد. مرحله اغاز عملیات اجرایی جرم شامل سعی در اقداماتی است با قصد ارتکاب جرم و مستقیما در شرایطی به عمل می اید که اگر مانع خارجی وجود نداشته باشد، جرم منظور واقع می‌گردد ‌بنابرین‏ زمانی که فرد مبادرت به خرید اسید می‌کند، عمل وی را نمی توان شروع به جرم دانست. شروع به جرم اسید پاشی مستلزم ارتکاب عمل مادی می‌باشد و زمانی محقق می‌گردد که، عدم وقوع جرم ناشی از عوامل و موانع خارجی باشد. مثلا زمانی که مرتکب اقدام به پاشیدن اسید نماید ولی شخص ثالثی دست او را بگیرد و مانع اجرای عمل وی گردد (اردبیلی، ج۲، ۱۳۸۸: ۳۰). انصراف ارادی مانع تحقق شروع به جرم موضوع ماده واحده خواهد بود. در مواردی که بزهکار به میل و اراده خود از ارتکاب اسیدپاشی منصرف می‌گردد عمل وی تحت عنوان شروع به جرم قابل مجازات نمی باشد، مگر اینکه همان مقدار اعمال انجام یافته واجد عنوان جزایی مستقل و قابل مجازات باشد. در این زمینه ماده ۱۲۴ ق.م.ابیان می‌کند: «هر گاه کسی شروع به جرمی نماید و به اراده خود آن را ترک کند به اتهام شروع به ان جرم، تعقیب نمی شود لکن اگر همان مقدار رفتاری که مرتکب شده است جرم باشد به مجازات آن محکوم می‌گردد.» شروع به جرم اسید پاشی را می توان زمانی دانست که شخص با قصد مجرمانه قبلی و با تهیه اسید و قرار گرفتن در محل ارتکاب جرم و در موضعی مناسب نسبت به مجنی علیه، اقدام به پاشیدن ان نماید اما در اثر عوامل خارج از اراده وی، جرم منظور واقع نگردد. لزوم وجود مانعی خارجی برای تحقق شروع به جرم سبب می‌گردد که مرتکبی که در صحنه ارتکاب جرم به میل و اراده خود از پاشیدن اسید امتناع کرده را نتوان به عنوان شروع به جرم مجازات کرد.

 

کودکان در معرض خطر کودکانی که از نیاز های اساسی یعنی تغذیه بهداشت و آموزش اجباری محرومند و در معرض سوء رفتار جسمی و جنسی یا مجازات غیر منصفانه قرار دارند و از کمک و حمایت قانونی محرومند . بر این اساس کودکانی که در خانواده ی از هم پاشیده ، منحرف ، طلاق و دارای سوء رفتار زندگی می‌کنند و همچنین کودکان خیابانی و کودکان رهاشده که از رشد جسمانی ، عاطفی ، روانی و اجتماعی و به طور کلی فرایند اجتماعی شدن و رفاه آنان در معرض آسیب های جدی قرار دارند به دلیل شرایط دشوار در معرض وضعیت ماقبل بزه دیده گی قرار دارند . مانند : وادار کردن کودکان به توزیع و فروش مواد یا روسپیگری توسط والدین منحرف و معتاد ‌به این دسته از کودکان ، کودکان درمعرض خطریاکودکان درشرایط دشوارنامیده می‌شوند . ^[۳۸]

 

تعداد قابل توجهی از نوجوانان هنگامی که به ۱۴ – ۱۵ سالگی می‌رسند با واقعیت بزرگسالی مواجهه می‌شوند در حالی که هنوز توانایی کافی برای پذیرفتن الزامات و مسئولیت های محیط کار و خانواده و جامعه را ندارند . بسیاری از آنان دچار مشکلات بهداشتی اند در مدرسه موفقیت تحصیلی چندانی کسب نمی کنند و ‌در مورد توانایی خود برای ورود به جامعه دچار تردید و بدبینی اند .

 

دوره نوجوانی برای بسیاری از جوانان زمان آزمودن و عدم اطمینان است . آن ها ممکن است نسبت به بحران های عاطفی بسیار حساس و آسیب پذیر شوند و اضطراب تحقیر و تغییر حالات را تجربه کنند . نوجوانان وارد تحول بیولوژیکی هم می‌شوند که با سرعتی بیش از هر دوران دیگری در زندگی آنان جز دوران نوزادی پیش می رود . در طول یک دوره چند ساله قد وزن و ویژگی های جنسی آنان دچار تغییرات چشمگیری می شود .^[۳۹]

 

تلقینات اطرافیان و یا انسان های نزدیک باعث می شود که فرد مجرم و تازه کار به راحتی در مسیر ارتکاب جرم حرکت می کند زیرا او از آنان الهام گرفته و در می‌یابد که چه کاری درست است و چه کاری نادرست .

 

محرز است که بزهکاری یا ارتکاب به جرم نیز به مانند سایر اصول زندگی آموختنی و عادت دادنی است به واسطه همین قضیه است که کودک و یا نوجوان با آمادگی ذهنی و باتوانایی جسمی استعداد خود را برای ارتکاب جرم نشان داده و تربیت و تلقینات و پرورش روحی – ذهنی افراد نزدیک اعم از والدین و یا خواهران و برادران و دوستان باعث می شود که راه های خلاف به مانند سایر امور روزانه و زندگی در ذهن کودک و نوجوان شکل گرفته و به سهولت دست به جرم بزند . ^[۴۰]

 

۳) آسیب پذیری

 

جامعه شناسان و متخصصان امر تعلیم و تربیت عقیده براین دارند که بزهکاری و ارتکاب به جرایم بیش از آن که مبتنی بر خصوصیات فردی و یا فیزیکی بوده باشد و دلایل جسمانی و یا روانی زمینه ساز بروز بزهکاری در انسان‌ها گردند ، آموزش ها و تاثیر پذیری های فرد از محیط خود و با انسان هایی که پیوسته با آن ها در ارتباط و تماس نزدیک است دخالت مستقیمی بر گرایش فرد به بزهکاری دارد .

 

در مبحث جرم شناسی این حقیقت ذکر شده است که نوجوانان و جوانان به دلیل علاقه و گرایش به دسته بندی و گروه بازی و عدم اعتماد به نفس شخصی ترجیح می‌دهند که هر کاری با اشتراک و همکاری یکدیگر انجام دهند و ریشه این خصوصیت اخلاقی در ذات کودکان و جوانان در آن سن نهفته است . زیرا کودک از زمان طفولیت تا سن ۲۵ سالگی ترجیح می هد که در بازی ها و سرگرمی ها به طور گروهی شرکت جوید .

 

در جرم شناسی آنچه که بیشتر بر روی آن تأکید می شود ، موضوع تاثیر پذیری انسان در گروهی که بدان تعلق دارد و از آن الهام می‌گیرد بوده که این موضوع و ادعا از سوی ساترلند بیان و مطرح شده است . بر اساس این ادعا و دکترین چنین استنباط می شود که هر فردی در اجتماع به طور ذاتی و بالفطره گناهکار و یا مجرم نیست و کسانی که دست به بزهکاری و یا جرایم می‌زنند ، تحت تاثیر محیط خود و گروهی که با آن ها در ارتباط است ، قرار گرفته و گذر زمان باعث می شود که فرد در زمینه جرم و انواع آن به اطلاعات و تجربیاتی برسد و در آن شرایط مقایساتی را میان جرایم بزرگ با جرایم کوچک انجام داده و ارتکاب به جرایم کوچک در نظرش ناچیز و غیر مهم جلوه می‌کند .همین پندار زمینه ساز آمادگی روانی و روحی برای ارتکاب به جرم است .

 

ساترلند با تکیه بر این باور و بررسی موضوع جرایم از این رهگذر ، ‌به این نتیجه می‌رسد که فرد بزهکار در مدتی که به جرم عادت کرده و یا آن را فرا می‌گیرد ، باز در درون خود راه های بازگشت و گریز از جرم را می جوید ولی این محیط و انسان‌ها هستند که در اطراف او حضور داشته و شخص را به ارتکاب جرم یاری داده و تلقینات ذهنی و باوری را در فکر و روح فرد مجرم تقویت می کند .

 

تراشر ^[۴۱] در بررسی ‌گروه‌های دوستی و ارتباطی بین نوجوانان و کودکان مجرم به ۱۳۱۳مورد اشاره می‌کند که از میان حدود ۶۵۲مورد گروه ها از کوذدکان و نوجوانانی تشکیل شده بوده اند که دارای انحرافات اخلاقی داشتند ۵۳۰ مورد از گروه ها متشکل ازکودکانی بودند که بدلایلی از خانه و خانواده ی خود گریخته و زندگی خیابانی را ترجیح داده بودند ۵۲ گروه از کودکان مجرم شامل افرادی ‌بودند که با ابراز وجود و یا قهرمان بازی دست به کار خلاف زده و با یک بار موفقیت ، عادت به کار خلاف کرده بودند . بقیه نیز از جمله گروه هایی بودند که به صورت های تیمی و یا دسته های نژادی یا ضد نژادی عمل کرده و به عنوان مجرمین تهاجمی و دفاعی شناخته می شدند .

 

با بررسی های بعمل آمده در بسیاری از زندان کشور های مختلف چنین استنتاج شده است که بیش از نیمی از بزهکاران ، قربانی تلقینات و رفتارها ی همسالان و هدایت های نادرست والدین خود قرار گرفته اند .

 

ساترلندراههای آموزش جرم را بدین گونه بیان می‌دارد : تلقینات اطرافیان و یا انسان های نزدیک باعث می شود که فرد مجرم و تازه کار به راحتی در مسیر ارتکاب جرم حرکت نماید .زیرا او از آنان الهام گرفته و در می‌یابد که چه کاری درست است و چه کاری نادرست .