۹۵/۳۱

چربی

۰۵/۱۲

۱۴/۱۲

۲۱/۱۲

۳/۱۲

۴۱/۱۲

۰۸/۱۲

رطوبت

۷۳/۶

۸۲/۶

۶۴/۶

۹۵/۶

۶۷/۶

۶۶/۶

خاکستر

۸۶/۱۵

۶۳/۱۵

۹۲/۱۵

۶۱/۱۵

۵۷/۱۵

۷۱/۱۵

× هر کیلوگرم مکمل ( ویتامینه) شامل ۸/۴ واحد ویتامین A، ۸/۰ واحد ویتامین E، ۰۰۴/۰ کیلوگرم ویتامین K، ۰۰۰۸/۰ کیلوگرم ویتامین B₁، ۰۰۰۴/۰ ویتامین B₂ ، ۰۰۱۶/۰ کیلوگرم ویتامین B₆ ، ۰۰۰۶/۰ کیلوگرم ویتامین B₁₂ ، ۰۰۴/۰ کیلوگرم پانتوتنیک اسید، ۰۰۴/۰ گرم نیکوتینیک اسید، ۰۰۰۸/۰ کیلوگرم فولیک اسید، ۰۲/۰ کیلوگرم بیوتین، ۰۰۰۲/۰ کیلوگرم کولین کلراید، ۰۰۴/۰ کیلوگرم مس، ۰۰۰۸/۰ کیلوگرم ید، ۰۱۲/۰ کیلوگرم آهن، ۰۲۲/۰ کیلوگرم منگنز و ۰۰۰۰۴/۰ کیلوگرم سلنیوم
در ابتدا و انتهای دوره آزمایش، تمامی ماهیان به صورت انفرادی زیست‌سنجی شدند. بدین منظور طول کل بدن با دقت ۱/۰ سانتی‌متر و وزن هر قطعه از ماهیان با دقت ۰۱/۰ گرم با ترازوی دیجیتال اندازه‌گیری گردید. در طول دوره پرورش، زیتوده کل هر تانک هر دو هفته یکبار اندازه‌گیری شد و جهت تعیین مقدار غذای مورد نیاز برای دو هفته بعد مورد استفاده قرار گرفت. مقدار غذای روزانه برابر ۲ درصد وزن بدن برای تمامی تیمارها به صورت یکسان درنظر گرفته شد. غذا در ساعات ۹، ۱۵ و ۱۹ در تانک‌های پرورشی توزیع گردید.

۳-۵- فاکتورهای مورد بررسی
۳-۵-۱- بررسی پارامترهای رشد و عملکرد جیره
به ‌منظور اندازه‌گیری شاخص‌های رشد، تمامی ماهیان هر واحد آزمایشی، به صورت انفرادی، هر ۱۴ روز یکبار مورد زیست‌سنجی قرار گرفتند و وزن و طول آن‌ ها ثبت گردید. با بهره گرفتن از داده‌های بدست آمده از زیست‌سنجی‌ها و نیز میزان پروتئین موجود در غذا و اندازه‌گیری پروتئین لاشه در ابتدا و انتهای آزمایش، شاخص‌های ضریب چاقی یا شاخص وضعیت، افزایش وزن بدن، درصد افزایش وزن بدن، نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی، بازده پروتئین و شاخص کبدی با بهره گرفتن از روابط زیر تعیین شدند [۶۷].
۱۰۰ × ^۳ (میانگین طول نهایی بدن) / میانگین وزن نهایی بدن = (CF^[125]) ضریب چاقی یا شاخص وضعیت
میانگین وزن اولیه بدن- میانگین وزن نهایی بدن = (^[۱۲۶]WG) افزایش وزن بدن
۱۰۰ × (میانگین وزن اولیه بدن / میانگین وزن اولیه بدن- میانگین وزن نهایی بدن) = (^[۱۲۷]BWI) درصد افزایش وزن بدن
۱۰۰×{کل روزهای پرورش/ (وزن اولیه بدن Ln - وزن نهایی بدن Ln)} =(SGR^[128]) نرخ رشد ویژه
افزایش وزن/ غذای مصرف شده = (FCR^[129]) ضریب تبدیل غذایی
۱۰۰× (پروتئین مصرف شده/ افزایش وزن) = (PER^[130]) بازده پروتئین
۱۰۰ × (وزن کل بدن / وزن کبد) = (HI^[131]) شاخص کبدی
۳-۵-۱-۱- آنالیز تقریبی غذا و لاشه
به منظور تجزیه ترکیب لاشه، در ابتدای آزمایش، تعداد ۳ عدد بچه‌ماهی با میانگین وزن ۸۴/۰ ± ۸۹/۱۳۰ گرم پس از تحمل ۲۴ ساعت گرسنگی به طور تصادفی از کل جمعیت ماهیان انتخاب شده و در دمای ۱۸- درجه سانتی‌گراد نگهداری شد. در انتهای آزمایش نیز از هر تکرار به صورت تصادفی ۲ عدد ماهی پس از تحمل گرسنگی صید شده و به منظور آنالیز ترکیب لاشه مورد استفاده قرار گرفت. ترکیب تقریبی لاشه ماهیان و تیمارهای غذایی شامل رطوبت، خاکستر، پروتئین و چربی با بهره گرفتن از روش استاندارد (۲۰۰۲) ^[۱۳۲]AOAC تعیین گردید [۱۳].