۱-ظهور ۲- تعامل ۳- تراکنش ۴ – انتقال

Data Quest/Gartner Group

۱-ایجاد درگاه دولتی۲-حضور۳-تبادل۴- تعامل۵- تبدیل

Ghasemzadeh - Safari

۱-اطلاع رسانی۲-ارتباطات ۳- تراکنش۴- انتقال

Hsinchun Chen Continuum

۱-انتشارو توزیع اطلاعات ۲- تراکنشهای دوطرفه اداری۳ – درگاههای چند منظوره ۴- خصوصی سازی درگاه مرکزی ۵ -خوشه سازی خدمات عمومی ۶-یکپارچگی کامل و انتقال موسسه

Deloitte Research

۲-۱-۴-۱ مدلهای ۴ مرحله ای پیاده سازی
۱ – الگوی هیکس: الگوی هیکس^[۲۰] از آن جهت مورد توجه است که به معرفی پیش شرطهای اثر بخش دولت الکترونیکی میپردازد. وی بجای معرفی الگوی مرحله ای اجرای دولت الکترونیکی، از فراهم کردن بسترهای اجرایی صحبت به میان آورده و معتقد است که موفقیت اجرای دولت الکترونیکی مستلزم آن است که مجریان و کارگزاران بخش عمومی مراحل چهار گانه زیر را طی نمایند.این مراحل عبارتند از:
مرحله اول: ایجاد آگاهی و تعهد نسبت به پدیده دولت الکترونیکی.
مرحله دوم: ایجاد ظرفیت های استراتژیک مورد نیاز دولت الکترونیکی.
مرحله سوم: ایجاد ظرفیت های اجرایی دولت الکترونیکی.
مرحله چهارم: اجرای آزمایشی طرح های دولت الکترونیکی.
۲- مدل پیاده سازی گروه گارتنر^[۲۱]: این مدل با نام مدل چهارمرحله ای دولت الکترونیکی گارتنر نیز شناخته میشود و بر این اصل استوار می باشد که یکی از مسایلی که دولتها معمولا با آن مواجه هستند که چگونه میتوان مراحل پیشرفت برنامه پیاده سازی دولت الکترونیکی را مورد سنجش قرار داد:
مرحله اول – ظهور(حضور) این فاز به مثابه داشتن مکانی برای فضای مجازی برروی اینترنت است. هدف اولیه این مرحله انتقال و رساندن اطلاعاتی همچون ماموریت سازمانهای دولتی، نشانی ها، ساعات آغاز کار و احتمالا بعضی اسناداداری مربوط به شهروندان میباشد. این کار با بهره گرفتن از فناوری وب و از طریق ارائه اطلاعات صورت میگیرد.

مرحله دوم – تعامل: این فاز بوسیله وب سایتهایی که جستجوکننده های اصلی، فرمهای قابل بارگزاری و ربط دهنده هابه سایتهای دیگر را فراهم میکند، مشخص می شود. این مرحله شهروندان را قادر میسازد به اطلاعات برخط واصلی دسترسی داشته باشند و فرمهایی را که پیش تر لازم بودتابرای دریافتشان به ادارات مراجعه نمایند، از روی وب سایتها دریافت کنند.
مرحله سوم- تراکنش: تمرکز این فاز بر ایجاد برنامه های برخط برای دسترسی عمومی و استفاده از وب به عنوان مکملی برای سایرکانالهای تحویل است. در این فاز پیش نیازهای لازم مانند زیرساختهای سیستمهای ارتباطی، امنیتی و پرداخت الکترونیکی خدمات توسط دستگاه های دولتی ایجاد میشوند.
مرحله چهارم – انتقال: این فاز یک هدف بلند مدت برای پدید آورندگان دولتهای الکترونیکی در سطوح ملی و محلی است. این فاز از طریق تعریف مجدد تحویل خدمات دولتی، وسیله ارائه یک نقطه تکی تماس با موسساتی است که دولت را بطور کامل برای تمام شهروندان شفاف میکند. این فاز براستفاده از ابزارهای نیرومند و قوی مدیریت روابط با ارباب رجوع و روش های تازه تحویل خدمات جایگزین تاکید دارد (فیضی و مقدسی،۱۳۸۴، ۸۶).
۲-۱-۵ چالشهای پیش روی تبادل اطلاعات الکترونیکی
از میان موانع گسترش دولت الکترونیکی، می توان به سه مورد اصلی اشاره کرد.

عوامل فرهنگی:
موقعیت کنونی: بررسی دولتها و مطالعات اولیه آن ها برای به اجرا درآوردن طرح دولت الکترونیکی نشان داده است که مشکل اصلی ایجاد و توسعه دولت الکترونیکی، تکنولوژی نیست، بلکه مشکل اصلی در این است که آیا فرهنگ جامعه آمادگی پذیرش تغییرات بسیار زیادی که ایجاد خواهد شد رادارد یا خیر؟
این تغییرات تاثیر اصلی خود را بر کارمندان دولتی خواهند گذاشت. بررسی هانیز نشان می دهد که عدهای از کارمندان دولت با تغییرات سریع در نظام اداری مخالفند، در حالی که عده ای دیگر با آن موافق بوده و از ان استقبال می کنند.برای راضی کردن عموم مردم نیز باید جامعه رامتقاعد کردکه انتقال اطلاعات به قدر کافی امن هست و حریم خصوصی افراد کاملا رعایت می شود (انبری، ۱۳۸۸).
محیط فرهنگی مطلوب دولت الکترونیکی:در ساختار سازمانی یک دولت الکترونیکی، کارمندان به جای جلوگیری از خطرو ریسک در کارهای اداری به مدیریت ریسک می پردازند.در چنین محیطی افراد به خلاقیت و نو آوری در کارهای اداری تشویق می شوند. همچنین در جامعه اطلاعاتی پیشرفته، شهروندان و واحدهای خصوصی به امنیت سیستم دولت الکترونیکی اطمینان داشته و اکثر امور خود را از طریق آن انجام می دهند. در چنین فضایی دولت نیز از خلاقیت و نو آوری حمایت می کند (همان منبع).
راه رسیدن به محیط فرهنگی مطلوب: پیش بینی می شود در جامعه ای مثل جامعه آمریکا، طی یک دوره تبدیلی ۵ساله موقعیت فرهنگی مناسب برای پیاده سازی دولت الکترونیکی-چنان که ذکر شد-فراهم شود. پیش از هر چیز، عملی ساختن دولت الکترونیکی به یک مدیریت و راهبردی بسیار کارآمد نیاز دارد.این هیات مدیره تنها از متخصصین (آی تی) تشکیل نمی شود بلکه در این هیات افرادی با تخصص های اقتصاد، مدیریت و جامعه شناسی نیز حضور خواهند داشت. گام اصلی بعدی تنظیم یک برنامه همه جانبه برای ادامه عملی ساختن دولت الکترونیکی است (همان منبع).