ترجمه
۱-گوارا باد بر پادشاه، صحت و سلامت زیر دستانشان و همچنین گوارا باد بر دین به سبب عزت رسیده به ممدوح.
۲- جعفر که چهره او دلالت بر خیر می کند و هر انسانی دلیل اوست.
۳- تنها الله برای یاری تو کافیست هر گاه بر الله توکل کنی به راستی که او بهترین یار و یاور است.
شاعر در بیت اول با اقتباس از آیه شریفه قرآن کریم که بهشتیان را در روز قیامت مورد خطاب قرار می دهد و خوردن و آشامیدن انعام و میوه های بهشتی را بر آنان گوارا باد می گوید: ﴿کلُواْ وَ اشْرَبُواْ هَنِیَا بِمَا أَسْلَفْتُمْ فىِ الْأَیَّامِ الخْالِیَهِ ﴾ (الحاقه /۲۴) برای خلیفه عباسی صحت و سلامت دوستان و برای عزت مملکت وجود خلیفه را گوارا باد می گوید. همچنین در بیت سوم نیز با تاسی از آیه ی ﴿یَأَیهَُّا النَّبىِ‏ُّ حَسْبُکَ اللَّهُ وَ مَنِ اتَّبَعَکَ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ﴾ (انفال / ۶۴) و آیه ی ﴿الَّذِینَ قَالَ لَهُمُ النَّاسُ إِنَّ النَّاسَ قَدْ جَمَعُواْ لَکُمْ فَاخْشَوْهُمْ فَزَادَهُمْ إِیمَانًا وَ قَالُواْ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَکِیلُ﴾ (ال عمران / ۷۳) تنها یاری خداوند را برای خلیفه کافی می داند و توصیه می کند که وی هرگاه بر خداوند توکل نماید او بهترین یار و یاورش خواهد بود.
سید حمیری (وفات ۱۷۸ هـ – ۷۹۵ م) درباره دوستداران آل محمد (ص) چنین می گوید:

ترجمه
۱- خوشا به حال کسی که دوستدار آل محمد گشت و حسن و حسین دو امام او هستند.
۲- و قبل از این دو نفر، هدایتگری که جانشین پیامبر است علی امیر المومنین پاک و خالص.
۳- و از نسل او (علی (ع))گلی است با شاخه های پاک و خالص، امامان برحق که دستوراتشان مورد انتظار است.
شاعر در بیان شعری خود از آیه شریفه ﴿الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ طُوبىَ لَهُمْ وَ حُسْنُ مََابٍ﴾ (رعد /۲۹) تأثیر پذیرفته است و چنین نتیجه گرفته است که همچنانکه قرآن کریم ایمان به خدا و کارهای شایسته را مایه پاکیزه ترین زندگی و سرانجام نیکو می داند. دوستی اهل البیت پیامبر (ص) و عمل به دستورات ائمه هدی (ع) را که عین ایمان و عمل صالح است را نیز باعث پاکیزه ترین زندگی و سرانجام نیکو است.
سید حمیری (وفات ۱۷۸ هـ.ق – ۷۹۵ م) در مدح و ستایش اهل البیت (ع) و راجع به مورد حسادت بودن مولا علی (ع) از جانب معاندان چنین می گوید:

ترجمه
۱- ورود به حوض کوثر با عشق و محبت به اهل بیت نیکو گشت اگر خواهان ورود هستی.
۲- پیامبر اکرم و جانشین او سیراب باد منظورم امام علی است و ولی ما که مورد حسادت حاسدان است.
در بیت دوم شاعر با تأثیرپذیری از آیه شریفه ﴿أَمْ یحَْسُدُونَ النَّاسَ عَلىَ‏ مَا ءَاتَئهُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ فَقَدْ ءَاتَیْنَا ءَالَ إِبْرَاهِیمَ الْکِتَابَ وَ الحِْکْمَهَ وَ ءَاتَیْنَاهُم مُّلْکا عَظِیمًا ﴾ (نساء / ۵۴) از مورد حسادت قرار گرفتن جانشین رسول خدا و امیر المومنین مولانا علی (ع) سخن می گوید. همانگونه که در آیه شریفه قرآن از قضاوتهای نادرست یهود نسبت به پیامبر اسلام (ص) و خاندانش که ناشی از حسادت آنان به پیامبر و خاندانش است سخن به میان آمده است. (مکارم شیرازی؛ ۱۳۶۳: ۳/۴۲۱)
دعبل الخزاعی (وفات ۲۴۶ هـ . -۸۶۳ م) شاعر انقلابی نیز ضمن بیان اینکه امام علی (ع) مورد حسادت دشمنان بوده است از شایستگی آن حضرت در یاری رساندن به پیامبر اسلام (ص) از دوران نوجوانی و قبل از هر کس دیگری سخن می گوید و همین امر را دال بر حقانیت ایشان برای جانشینی پیامبر اسلام (ص) می داند و می گوید: