ــــــ . “عربی در فارسی” [پاسخ به نقد جعفر شعار و فقیهی از اثر فرشیدورد]. راهنمای کتاب. س۱۴. ش ۱ـ۳ . فروردین ـ خرداد ۱۳۵۰، ص۱۵۱ـ۱۶۱؛ ش ۴ـ۶. تیرـ شهریور ۱۳۵۰، ص ۴۲۲ـ۴۲۹.
ــــــ . درباره ادبیات و نقد ادبی: “غلط‌های دستوری". تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۳، ص ۵۸۵ـ۵۸۶.
برخی غلط‌های صرفی، نحوی و تلفظی.
ــــــ . “فایده دستور زبان و زبان شناسی". تماشا. ش ۳۶۸ـ۳۶۹. خردادـ تیر ۱۳۵۷.*
ــــــ . “فعل بودن و تحول آن در زبان فارسی". وحید. دوره ۱۰. ش ۷. پیاپی ۱۰۶. مهر ۱۳۵۱، ص ۷۸۰ـ۷۸۹.
تحول مضارع‌های “بودن"؛ کاهش مضارع‌های اخباری منفی “بودن"؛ تحول ماضی “بودن"؛ کاهش صیغه‌های دعا؛ محدودیت صیغه‌های اسمی و وصفی فعل بودن.
ــــــ . “فعل دعا و تحول آن در زبان فارسی". ارمغان. دوره۴۱. س۵۴. ش۱۱ـ۱۲. بهمن‌ـ اسفند ۱۳۵۱، ص ۷۷۷ـ۷۸۳.
سه ساختمان قدیم فعل دعا؛ تحول صیغه دعا.
ــــــ . “فعل کوتاه". ارمغان. دوره ۴۱. س ۵۴. ش۴. تیر ۱۳۵۱، ص ۲۸۲ـ۲۸۵.
حذف فعل معین یا قرینه؛ حذف فعل غیرمعین به قرینه فعل معین.
ــــــ . “فعل کوتاه، حذف فعل‌های معین بدون قرینه". ارمغان. دوره ۴۱. س۵۴. ش ۵، ص ۳۳۸ـ۳۴۲.
(این مقاله قسمت دوم مقاله “فعل کوتاه"از س۵۴، ش ۴ در همین مجله است).
حذف فعل معین ماضی بعید بی‌قرینه در قدیم؛ فعل کوتاه ماضی بعید و ماضی نقلی در جمله‌های قیدی.
ــــــ . “فعل متعدی و مفعول و اقسام آن". آشنا. س۵. ش ۲۸. فروردین ـ اردیبهشت ۱۳۷۵، ص ۵۵ـ۶۸.
تعریف فعل لازم و متعدی؛ متمم و مفعول؛ اقسام فعل متعدی؛ سیاهه‌ای از فعل متعدی دو مفعولی و یک مفعولی و فعل متعدی لازم‌المتمم؛ فعل ناقص متعدی و مکمل آن؛ فعل مرکب لازم و متعدی؛ فعل مرکب مطیعی یا فعل مرکب مطاوعی.
ــــــ . “فعل مجهول و ساختمان آن در زبان فارسی".آشنا. س۶. ش۳۱. مهرـ آبان ۱۳۷۵، ص ۷۲ـ۷۹؛ ش ۳۲. آذرـ دی ۱۳۷۵، ص ۵۰ـ۵۶.
ساختمان و اقسام فعل مجهول؛ مجهول فعل‌های ناقص متعددی؛ متمم عامل یا متمم فاعلی یا عامل/ نشانه‌های فعل مجهول، افعالی که به جای فعل مجهول به‌کار می‌روند؛ فعل معین مجهول‌ساز در گذشته‌ و حال.
ــــــ ."فعل‌مرکب و ساختمان آن". آشنا. س۳. ش۱۸. مردادـ شهریور ۱۳۷۳، ص۷۴ـ۸۲؛ ش ۱۹. مهر ـ آبان ۱۳۷۳، ص۲۲ـ۳۲.
ساختمان فعل مرکب؛ معیار تشخیص فعل مرکب از گروه فعلی؛ سیاهه فعل‌های یاور؛ موارد حذف حرف ‌اضافه در فعل‌‌های ‌مرکب؛ خصوصیات اسمی که فعل یاراست/ اقسام فعل مرکب؛ ساختمان فعل یاور؛ اقسام فعل یار از نظر نقش دستوری؛ معیار تشخیص فعل مرکب.
ــــــ . “فعل وصفی و تحول آن در زبان فارسی". گوهر. س۳. ش۲. اردیبهشت ۱۳۵۴، ص۱۰۲ـ۱۰۳؛ نیز: مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران. س۲۱. ش۴. پیاپی ۸۸ . زمستان ۱۳۵۳، ص۵۱ـ۸۳ .
تعریف فعل وصفی؛ فعل وصفی در قدیم و زمان امروز؛ همنشین فعل وصفی؛ بعضی از اسم مفعول‌ها و فعل‌ها؛ نقد نظر دستورنویسان درباره فعل وصفی.
ــــــ . “قواعد زبان فارسی:«ی» نکره و قید". وحید. س۱. ش۷. تیر ۱۳۴۳، ص۴۶۱ـ۴۶۹.
الحاق «ی» نکره به قید.
ــــــ . “قواعد زبان و قوانین اندیشه". وحید. س۱. ش ۱۱. آبان ۱۳۴۳، ص۷۸۳ـ۷۹۳.
تعریف اندیشیدن؛ دستور زبان و زبان شناسی، منطق و روانشناسی و تقسیم‌بندی این ارتباط.
ــــــ . “قید تفضیلی و عبارت قیدی عالی در زبان فارسی". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۱۲. ش۳ـ۴. پیاپی ۴۷ـ۴۸. فروردین ـ تیر ۱۳۴۴، ص ۲۸۴ـ۳۱۰.
۱ـ قید تفضیلی، متمم قید تفضیلی، نشانه قید تفضیلی، اقسام قید تفضیلی ۲ـ عبارات قیدی عالی، اقسام عبارات قیدی عالی.
ــــــ . “قید در زبان‌های فارسی پیش از اسلام". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۲۹. ش ۳ـ۴. پیاپی ۱۱۹ـ۱۲۰.پاییزـ زمستان ۱۳۷۰، ص ۱۲۳ـ۱۴۳.
قید در فارسی باستان؛ قید در اوستا؛ قید در زبان پهلوی؛ نکاتی چند درباره مقایسه قیدها در فارسی دری و پهلوی و فارسی باستان و اوستا و انگلیسی و فرانسه همه با هم.
ــــــ . “قیدها و صفت‌های مرکب بیانی غیرفعلی"، در: نامواره دکتر محمود افشار. گردآورنده ایرج افشار، با همکاری کریم اصفهانیان. تهران: بنیاد موقوفات دکتر محمود افشاریزدی، ۱۳۷۵، ج ۹، ص۵۲۶۳ـ۵۲۸۷.
ساختمان‌های ترکیبی وصفی و قیدی فعال و غیرفعال؛ قیدها و صفت‌های مرکب غیرفعلی؛ قیدها و صفت‌های مرکب بیانی اسنادی.
ــــــ . “قیود و عبارات قیدی پرسشی چگونگی و حالت در زبان فارسی". وحید. ش ۸ .مرداد ۱۳۴۳،ص ۵۳۲ـ۵۳۸.
الف ـ قیود پرسشی چگونگی و حالت ب ـ عبارات قیدی پرسشی چگونگی و حالت.
ــــــ . “قیودی که با حرف اضافه به کار می‌روند". وحید. س۳. ش۶. پیاپی ۳۰. خرداد ۱۳۴۵، ص ۴۶۴ـ۴۶۸.
ده مورد از قیودی که با حرف اضافه به کار می‌روند.
ــــــ . “کاهش صورت‌ها و اشکال متعدد فعل". گوهر. س۱. ش۲. اسفند ۱۳۵۱، ص ۶۵ـ۷۱؛ ش ۳ـ۴ فروردین ـ اردیبهشت ۱۳۵۲، ص۳۰۵ـ۳۱۳.
انواع فعل‌ها و صورت‌های حاصل از آنها/ انواع فعل‌ها و صورت‌های حاصل از آنها (ادامه بحث گذشته)؛ چند صورت منسوخ و نادر دیگر از افعال در قدیم.
ــــــ . “کلمات تنوین‌دار در زبان فارسی". مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران. س۱۵. ش ۱ـ۲. پیاپی ۶۰ـ۶۱. آذرـ بهمن ۱۳۴۶، ص۲۳۲ـ۲۹۰.
نقش دستوری کلمات تنوین‌دار، کلمات تنوین‌دار در فارسی معادل چیست؟؛ واژه‌های تنوین‌دار متداول در فارسی با چه کلماتی در عربی معادل‌اند؟؛ شیوه استعمال کلمات تنوین‌دار؛ تنوین از لحاظ تاریخی.
ــــــ . “کلمات و عباراتی که از زبان‌های فرانسوی و انگلیسی ترجمه شده‌اند". وحید. س۲. ش ۲. ۱۳۴۴، ص؟؛ ش۳، ص؟؛ ش۴، ص؟؛ ش ۵، ص؟؛ ش۶، ص؟.*
ــــــ . “کلمه از نظر هجاهای آن"، در کنگره تحقیقات ایرانی (شیراز، ۱۱ـ۱۶ شهریورماه ۱۳۵۲)، مجموعه مقالات چهارمین کنگره تحقیقات ایرانی. به کوشش محمدعلی صادقیان، محمد حسن ‌اسکندری. شیراز: دانشگاه پهلوی، مهر ۱۳۵۴، ج ۳، ص۹۹ـ۱۲۱.
(این مقاله با عنوانی دیگر در مجله دانشکده ادبیات و علوم انسانی تهران، ش ۸۶ـ۸۷ چاپ شده است.)
ــــــ . “کلمه مرکب و معیارهای تشخیص آن در زبان فارسی"، درکنگره تحقیقات ایرانی (مشهد، ۱۱ـ۱۶ شهریورماه ۱۳۵۱)، مجموعه سخنرانی‌های دومین کنگره تحقیقات ایرانی. به کوشش حمید زرین‌کوب. مشهد: دانشگاه مشهد، ۱۳۵۱،ج ۱، ص۱۶۹ـ۲۱۷.
تعریف کلمه مشتق؛ تعریف کلمه مرکب؛ معیارهای کلمه مرکب؛ قالب‌های ترکیبی ویژه؛ قالب‌ها و ساختمان‌های مشترک فعل مرکب؛ کلمات مرکب بی‌قالب ترکیبی یا سماعی.
ــــــ . “گسترش زبان فارسی"، در: نامواره دکتر محمود افشار. به کوشش ایرج افشار، با همکاری کریم اصفهانیان. تهران: بنیاد موقوفات دکتر محود افشار یزدی، ۱۳۴۶، ج۱، ص ۳۹۵ـ۴۰۸.
راه‌های آموزش و گسترش و تقویت زبان و ادب فارسی؛ بخش‌ها و گونه‌های فارسی رسمی معاصر.
ــــــ . “مقایسه قیود و عبارات قیدی فارسی با واژه‌ها و عبارات همانند آن در عربی". مجله دانشکده ادبیات اصفهان. س۲. پیاپی ۲ـ۳. ۱۳۴۵، ص ۱۸۵ـ۲۰۵.*
ــــــ . “نشان شگفت یا نشان عواطف". راهنمای کتاب. س۵. ش ۶. شهریور ۱۳۴۱، ص ۵۶۹.
تعبیر «علامت تعجب» یا «نشانه شگفت» برای علامت (!)؛ مفهوم تعجب در دستور.

ــــــ . “نشانه جمع و قید". وحید. س۲. ش۱. دی ۱۳۴۳،ص۵۳ـ۵۵.
قیدهای جمعی که از عربی ترجمه نشده‌اند؛ قیدهای جمعی که از عربی ترجمه شده‌اند؛ جمع قیود مشترک با صفت ؛ جمع برخی اسم‌ها به عنوان قید؛ جمع اسم‌های مشترک با قید به عنوان اسم و قید.
ــــــ . “نکاتی چند درباره تأثیر زبان‌های فرانسوی و انگلیسی در زبان فارسی". وحید. س۱. ش ۹. شهریور ۱۳۴۳، ص ۶۰۷ـ۶۱۴.