همچنین از عمده ترین دلایل برای این پژوهش با توجه به در نظر گرفتن رابطه انگیزش پیشرفت و رضایت شغلی اعضای هیئت علمی، جستجوی راه های ایجاد انگیزش و شناخت اولویت عوامل انگیزشی و میزان اهمیت هر یک از آن ها می‌باشد تا در نتیجه رضایت شغلی و خودکارآمدی اعضای هیئت علمی ارتقاء یابد.

ارتقاء دادن انگیزه پیشرفت، رضایت شغلی و خودکارآمدی اساتید هم اهمیت روانی و هم اهمیت اقتصادی دارد. چنانچه استادی دارای انگیزه کافی و از شغل خود نیز راضی باشد موجب ارضاء روانی، عاطفی و آرامش روحی آن ها می شود و همچنین موجب ارتقاء روحیه ی مسئولیت پذیری، مشارکت و فعالیت اثربخش و نهایتاًً موجب تحقق اهداف فردی، گروهی و سازمانی می شود. به همین دلیل شناخت نیازها، انگیزه ها، تمایلات و عوامل رضایت اعضای هیئت علمی در جهت ارتقاء انگیزه پیشرفت، رضایت شغلی و خودکارآمدی آنان نه تنها لازم است بلکه جهت اتخاذ سیاست های صحیح، راهبردهای مناسب و برنامه های مناسب توسط مدیران ضروری می‌باشد.

۱-۴- اهداف تحقیق:

هدف کلی:

تبیین رابطه انگیزه پیشرفت و رضایت شغلی با خودکارآمدی اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی شیراز

اهداف جزئی:

    • بررسی ارتباط رضایت شغلی با خودکارآمدی

    • بررسی ارتباط انگیزه پیشرفت با خودکارآمدی

    • پیش‌بینی خودکارآمدی از طریق انگیزه پیشرفت

  • پیش‌بینی خودکارآمدی از طریق رضایت شغلی

۱-۵- فرضیه های پژوهش:

فرضیه اصلی:

بین انگیزه پیشرفت و رضایت شغلی با خودکارآمدی اعضای هیئت علمی رابطه معناداری وجود دارد.

فرضیه های فرعی:

    • بین رضایت شغلی با خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد.

    • بین انگیزه پیشرفت با خودکارآمدی رابطه معناداری وجود دارد.

    • انگیزه پیشرفت به طور معناداری قادر به پیش‌بینی خودکارآمدی می‌باشد.

  • رضایت شغلی به طور معناداری قادر به پیش‌بینی خودکارآمدی می‌باشد.

۱-۶- تعاریف نظری و عملیاتی متغیرها:

تعاریف نظری:

خودکارآمدی[۱۵]:

به باورها یا قضاوت های فرد ‌در مورد توانایی های خود در انجام وظایف و مسئولیت هایش اشاره دارد (بندورا،۱۹۹۹).

ابعاد خودکارآمدی:

    1. میل به آغازگری رفتار: توانایی افراد برای آغاز انجام هر کار.

    1. میل به گسترش تلاش برای کامل کردن تکلیف : توانایی افراد برای به اتمام رساندن کار در حال انجام.

  1. رویارویی با موانع: توانایی افراد برای حفظ انجام کار در برابر موانع و ادامه آن(مرادی، ۱۳۹۲)

رضایت شغلی[۱۶]:

رضایت شغلی عبارت است از حالت عاطفی مثبت و در عین حال لذت بخشی که یک فرد از کار و شغل خود احساس می‌کند(لاک به نقل از وار و اینسیگلو،۲۰۱۲).

ابعاد رضایت شغلی:

    1. ماهیت کار: اندازه ای که شغل وظایف جالب ، فرصت برای یادگیری و امکان پذیرش مسئولیت را برای فرد فراهم می‌سازد .

    1. نظارت و سرپرستی: توانایی سرپرست در ارائه ی رفتارهای حمایتی و کمک های فنی .

    1. حقوق: پاداش و مزدی که فرد دریافت می‌کند و میزانی که فرد دستمزدش را در مقابل دستمزد دیگر کارکنان ، عادلانه و منصفانه می‌داند .

    1. ارتقاء: پیشرفت در سلسله مراتب سازمانی .

    1. همکاران: میزانی که همکاران از لحاظ فنی کارا هستند و از نظر اجتماعی حامی فرد به شمار می‌آیند .

  1. محیط کار: فضایی که فرد در آن کار می‌کند وترجیح می‌دهد خالی از خطر و بدون ناراحتی باشد (شهامت، ۱۳۹۰).

انگیزه پیشرفت[۱۷]:

انگیزه پیشرفت را می توان میل فردی به برتری داشتن، موفقیت و وظایف دشوار و انجام آن ها، بهتر از دیگران تعریف نمود(چن،۲۰۰۸).

هیئت علمی:

در این پژوهش هیئت علمی به افرادی اطلاق می شود که در استخدام رسمی و تمام وقت در اختیار دانشگاه باشند و یکی از مراتب علمی; مربی، استادیار، دانشیار واستادی را کسب کرده باشند.

تعاریف عملیاتی:

خودکارآمدی:

نمره ای است که اعضای هیئت علمی از پرسشنامه شرر(۱۹۸۲)کسب می‌کنند.

ابعاد آن:

    • میل به آغاز گری رفتار: نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۱۷-۱۶-۱۵-۱۴-۱۱-۷-۶ کسب می‌کنند.

    • میل به گسترش تلاش: نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۱۳-۱۲-۱۰-۹-۸-۵-۳ کسب می‌کنند.

  • رویارویی با موانع: نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۴-۲-۱ کسب می‌کنند.

رضایت شغلی:

نمره ای است که اعضای هیئت علمی از پرسشنامه اسمیت و هیولیین(۱۹۶۹) کسب می‌کنند.

ابعاد آن:

    • ماهیت کار:نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۱ تا ۲۲ کسب می‌کنند.

    • سرپرستی:نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۲۳ تا ۳۶ کسب می‌کنند.

    • همکاران:نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۳۷ تا ۴۷ کسب می‌کنند.

    • ارتقاء: نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۴۸ تا ۵۴ کسب می‌کنند.

    • حقوق: نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۵۵ تا ۶۳ کسب می‌کنند.

  • محیط کار:نمره ای است که اعضای هیئت علمی از گویه های شماره ۶۴ تا ۷۰ کسب می‌کنند.

انگیزه پیشرفت:

نمره ای است که اعضای هیئت علمی از پرسشنامه هرمنس (۱۹۷۰) کسب می‌کنند.

هیئت علمی:

در این پژوهش هیئت علمی با مرتبه علمی مربی، استادیار، دانشیار و استاد جمعاً۱۹۱ نفر در زمان انجام پژوهش می‌باشند.

فصل دوم

ادبیات و پیشینه پژوهش

در این فصل ابتدا مبانی نظری پژوهش با اولویت خودکارآمدی، رضایت شغلی و انگیزه پیشرفت و سپس ادبیات پژوهش در جهان و ایران به همراه جمع بندی آورده شده است.

۲-۱- مبانی نظری پژوهش

۲-۱-۱- خودکارآمدی

۲-۱-۱-۱- مفهوم خودکارآمدی

بسیاری از رفتارهای انسان با ساز و کارهای نفوذ برخود، برانگیخته و کنترل می‌شوند. در میان مکانیسم های نفوذ برخود، هیچ کدام مهمتر و فراگیرتر از باور به خودکارآمدی شخصی نیست (باندورا، ۱۹۹۷). اگر فردی باور داشته باشد که نمی تواند نتایج مورد انتظار را به دست آورد و یا ‌به این باور برسد که نمی تواند مانع رفتارهای غیرقابل قبول شود انگیزه او برای انجام کار کم خواهد شد. اگرچه عوامل دیگری وجود دارند که به عنوان برانگیزنده های رفتار انسان عمل می‌کنند اما همه آن ها تابع باور فرد هستند (رمزدمن، ۱۹۹۷).

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...