حجم خود تجمعی(تشکیل پیوند هیدروژنی) از ترکیبات خالص =
ثابت تعادل بر اساس تجمع خطی ترکیب A =
۱+
بوسیله فرمول­های زیر محاسبه می‑شوند:
(۲-۳۵)
(۲-۳۶)
۲-۵-۱-۲-مدل پریگوگن-فلوری-پترسون برای پیش بینی حجم مولار اضافی و تعیین پارامترهای برهمکنش
پایان نامه - مقاله - پروژه
فلوری] ۲۸,۲۷ [نظریه ای را برای محا­سبه حجم مولار اضافی بر اساس تاثیر حجم آزاد در مایع از محلول­هایی متشکل از مولکول­های غیر قطبی با اندازه و شکل­های متفاوت پیشنهاد داد اما این نظریه در فراهم کردن نتایج عالی و کامل برای خواص­های اضافی ناموفق بوده زیرا به همه عوامل ممکن موثر خواص اضافی توجه ننموده است. اساس نظری این مدل منجر به برخی محدودیت­ها در کاربرد آن می­شود به عنوان مثال پیوند هیدروژنی، برهمکنش دوقطبی قوی، تشکیل کمپلکس و غیره از این مدل حذف شدند. معادله حالت فلوری بصورت زیر تعریف می شود:
(۲-۳۷) جایی که:
(۲-۳۸)
(۲-۳۹)
(۲-۴۰)
(۲-۴۱)
بر اساس معادله حالت فلوری، پریگوگین و پترسون به خواص ترمودینامیکی اضافی مخلوط محلول­های دو تایی به صورت مجموعی از ۳ مشارکت توجه کردند:
۱- مشارکت برهمکنش که تنها متناسب با پارامترهای برهمکنش می­باشد
۲- مشارکت حجم آزادکه ناشی از وابستگی حجم کاهش یافته در درجه حرارت کاهش یافته که خود ناشی از تفاوت میان درجه انبساط دو ترکیب می­باشد

 

    1. مشارکت فشارکه به تفاوت در فشار داخلی و حجم کاهش یافته ترکیبات وابسته است

 

نظریه پریگوگین-فلوری-پترسون به آنالیز حجم مولار اضافی با بهره گرفتن از مقادیر تجربی حجم مولار اضافی، ضریب انبساط هم­فشار و تراکم پذیری هم­دما برای مخلوط­های مختلف از جمله مخلوط­هایی با مولکول­های قطبی می ­پردازد. این سه سهم به شرح زیر می باشند:
(۲-۴۲)
که جمله اول سهم مربوط به برهمکنش و جمله دوم سهم ناشی از حجم آزاد و جمله سوم سهم مربوط به فشار می باشد
حجم ویژه = حجم کاهش یافته = فشار ویژه =
که حجم کاهش یافته و فشار ویژه توسط فرمول­های زیر محاسبه می­شوند:
(۲-۴۳) (۲-۴۴)
حجم کاهش یافته مخلوط توسط فرمول زیر محاسبه می­ شود:
(۲-۴۵)
کسر انرژی تماس مولکولی[۲۴]=Ψ توسط فرمول زیر محاسبه می­ شود:
(۲-۴۶)
Φ=کسر حجمی کره سخت[۲۵] بدین صورت تعریف می­ شود:
(۲-۴۷)
Θ= کسر سطح مولکولی[۲۶] نیز می ­تواند با فرمول زیر محاسبه گردد:
(۲-۴۸)
S = نسبت سطح مولکولی به حجم[۲۷] نیز به روش زیر محاسبه می­گردد:
(۲-۴۹)
۲-۵-۲-ضریب انبساط دمایی هم­فشار و ضریب انبساط دمایی اضافی هم­فشار:
ضریب انبساط دمایی بصورت تمایل مایع برای تغییر حجم در پاسخ به تغییر در درجه حرارت تعریف می شود، در خلال انتقال حرارت انرژی ذخیره شده در پیوند بین مولکولی میان اتم­ها تغییر می­کند بنابراین افزایش دما منجر به ارتعاش دمایی اتم­ها در ترکیب می­شود. این درجه انبساط تقسیم بر تغییر دما ضریب انبساط دمایی نامیده می­شود. برای همه مخلوط­ها از چگالی وابسته به دما ضریب انبساط دمایی با معادله زیر محاسبه می شود:] ۲۹[
(۲-۵۰)
حجم مولار اضافی مخلوط چگالی مخلوط=
همچنین ضریب انبساط دمایی اضافی با فرمول زیر محاسبه می شود:
(۲ -۵۱)
ضریب انبساط دمایی مایع خالص (۱)= ضریب انبساط دمایی مایع خالص(۲)=و
ضریب انبساط دمایی مخلوط=
کسر حجمی مایع خالص (۱)= کسر حجمی مایع خالص (۲)=
کسر حجمی مخلوط با توجه به فرمول زیر قابل محاسبه می­باشد:
(۲-۵۲ )
کسر مولی مایع خالص (i) = حجم مولی مایع خالص (i) =
۲-۵-۳- انحراف گرانروی :

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...