جدول ‏۴‑۸: ارزش ویژه و همبستگی متعارف

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ارزش­های ویژه	همبستگی متعارف
۷۱/۱	۷۹۵/۰

 

جدول ۴-۹ لامبدای ویلکز را نشان می دهد. در این جدول لامبدای ویلکز معناداری ارزش ویژه مربوط به تابع تشخیص را آزمون می کند که در اینجا معنادار می باشد.

 

جدول ‏۴‑۹: آزمون تابع با لامبدای ویلکز

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

لامبدای ویلکز	خی دو	درجه آزادی	سطح معناداری
۳۶۹/۰	۸۱۰/۱۰۱	۸	۰۰۱/۰

 

 

 

جدول ۴-۱۰ ضرایب تابع تشخیص استاندارد شده را نشان می دهد. این ضرایب مشابه وزن های بتا در رگرسیون چندگانه هستند و اهمیت نسبی متغیرهای مستقل در پیش بینی اقدام به خودکشی را نشان می دهند. همانطور که در جدول ۷ مشاهده می شود بالاترین ضریب بیشترین سهم را در پیش بینی اقدام به خودکشی دارد.

 

جدول ‏۴‑۱۰: ضرایب استاندارد شده برای متغیرهای موجود در تابع تشخیص

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

متغیرها	ضرایب
ضداجتماعی	۶۱/۰
هیپوکندری	۲۴/۰
افسردگی	۲۰/۰
هیستری	۳۰/۰
هیپومانیا	۲۴/۰
پارانویا	۲۲/۰
ضعف روانی (پسیکاستنی)	۱۰۲/۰-
اسکیزوفرنی	۱۶۹/۰-

 

در جدول ۴-۱۱ ضرایب ساختاری متغیرهای پژوهش ارائه شده است که همبستگی هر متغیر تابع تشخیص را نشان می دهد. همانطور که در جدول مشاهده می شود اختلال شخصیت ضد اجتماعی بیشترین رابطه را با تابع تشخیص دارد.

 

جدول ‏۴‑۱۱: ضرایب ساختاری برای متغیرهای موجود در تابع تشخیص

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

متغیرها	ضرایب
ضداجتماعی	۷۷/۰
هیپوکندری	۶۴/۰
افسردگی	۶۰/۰
هیستری	۴۹/۰
هیپومانیا	۴۶/۰
پارانویا	۵۱/۰
ضعف روانی (پسیکاستنی)	۳۴/۰
اسکیزوفرنی	۴۶/۰

 

۱-۱-۱-             آماره های طبقه بندی

 

جدول ۴-۱۲ نشان می دهد که تابع تشخیص تا چه اندازه توانسته است افراد یا موردهای مربوط به هرگروه از متغیر وابسته را طبقه بندی کند.  این تابع تشخیص ۸/۸۹% همه موردها را به درستی طبقه بندی کرده است. تابع تشخیص در پیش بینی افراد اقدام کننده به خودکشی ۶/۹۲ درصد و افراد عادی ۸۷ درصد به یک اندازه خوب عمل کرده است. پیش بینی عضویت در یکی از دو گروه فقط بر اساس شانس و تصادف بهتر از ۵۰ درصد نیست. دقت طبقه بندی به دست آمده ۸/۸۹ درصد به گونه  معناداری بهتر از آن است، بنابر این روایی مدل را نشان می دهد.

 

جدول ‏۴‑۱۲: جدول طبقه بندی گروه ها

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

گروه	عضویت گروهی پیش بینی شده		کل
	اقدام کننده به خودکشی	عادی
اقدام کننده به خودکشی	۵۰	۴	۵۴
عادی	۷	۴۷	۵۴
اقدام کننده به خودکشی	۶/۹۲%	۴/۷%	۱۰۰%
عادی	۱۳%	۸۷%	۱۰۰%

 

 

 

بطور کلی  تحلیل تابع تشخیص همزمان اجرا شد تا مشخص شود که آیا ویژگی های شخصیتی می توانند  اقدام به خودکشی در افراد را پیش بینی کنند. لامبدای ویلکز کلی معنادار بود که نشان می دهد در کل متغیرهای پیش بین می توانند افراد اقدام کننده به خودکشی را از افراد عادی تفکیک کنند.

 

سؤال دوم پژوهش این بود که آیا اختلالات خلقی توانایی پیش بینی اقدام به خودکشی را دارند؟

 

برای پاسخ به این سؤال از رگرسیون لوجستیک استفاده شد که نتایج در ادامه مورد بررسی قرار می گیرد:

 

آماره خی دو در جدول ۴-۱۳ تفاوت بین مدل های صفر (مدل صفر درصد پیش بینی را بدون متغیرهای مستقل نشان می دهد) و نهایی (مدل نهایی درصد پیش بینی را با متغیرهای مستقل نشان می دهد) است. اگر سطح معنی داری  مقدار خی دو کوچکتر از ۰۵/۰ باشد نتیجه می گیریم که مدل نهایی، مدل صفر را منتفی می کند. در تفسیر نتایج جدول می توان گفت که با توجه به معنی داری خی دو (۹۵۱/۱۷) در سطح خطای کوچکتر از ۰۱/۰ می توان نتیجه گرفت که مدل نهایی مدل خوبی است و توانسته مدل صفر را منتفی کند. علاوه بر این ناگل کرک نشان می­دهد  که این مدل ۲۱ درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می کند. این موضوع نشان می دهد که متغیر پیش بین، افرادی را که اقدام به خودکشی می کنند و آنهایی که اقدام به خودکشی نمی کنند را از هم تفکیک می کند.

 

جدول ‏۴‑۱۳: نتایج آزمون نسبت درست نمایی  مربوط به برازش مدل و میزان واریانس تبیین شده توسط مدل

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Nagelkerke R Square	آزمون نسبت درست نمایی
۲۱/۰	p	Df	خی دو
	۰۰۱/۰	۱	۹۵۱/۱۷

 

۱-۱-۲-             برآوردهای پارامتر

 

جدول ۴-۱۴ با عنوان برآوردهای پارامتر مهمترین نتایج تحلیل رگرسیون لجستیک را نشان می­دهد. در این جدول، ضرایب B، خطاهای انحراف استاندارد آن­ها، آزمون معنی­داری والد و نسبت بخت­ها برای تمامی متغیرهای مستقل به تفکیک آمده است. اما تأکید اصلی بر معناداری آزمون والد، جهت ضریب B و نسبت بخت ها می باشد.

 

جدول ‏۴‑۱۴: برآورد پارامترها

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

EXP (B)	P	درجه آزادی	والد (Wald)	خطای استاندارد	b	متغیر
۳۰/۱۰	۰۰۱/۰	۱	۵۵۷/۱۲	۶/۰	۳۳/۲	اختلالات خلقی

 

 

 

مطابق با جدول ۴-۱۴ در ستون Exp (B) نسبت بخت ها را  مشاهده می کنید. مقادیر بیشتر از یک نشان از بخت موفقیت بیشتر نسبت به شکست دارد و مقادیر کمتر از یک به معنی بخت موفقیت کمتر نسبت به شکست است. به عبارت دیگر نسبت بخت ها نشان دهنده آن است که تغییر در مقدار متغیر کمی یا تغییر حالت در متغیر کیفی، با چه نسبتی احتمال تغییر از حالتی به حالت دیگر را در متغیر وابسته موجب می شود. همچنین، متغیرهایی که علامت ضریب B آن ها مثبت و یا نسبت بخت های آن ها بزرگ تر از عدد (۱) است، احتمال وقوع یک پدیده را بیش­تر می کنند و برعکس، پارامترهایی که علامت ضریب B آن ها منفی و یا نسبت بخت های آن­ها کوچک­تر از عدد (۱) است، از این احتمال می کاهند. یعنی تأثیر منفی بر متغیر وابسته دارند (حبیب­پور و صفری،۱۳۸۸). بنابر این، با توجه به جدول فوق اختلالات خلقی بر  اقدام به خودکشی مؤثر است.  نسبت بخت­های این متغیر برای اقدام به خودکشی برابر با ۳۰/۱۰ می باشد که جهت مثبت ضریبB  (۳۳/۲) نشان می دهد که این ویژگی احتمالا افزایش  خودکشی را در پی دارد. به عبارت دیگر، هر چه اختلالات خلقی بیشتر باشد احتمال اقدام به خودکشی بیشتر است.

 

۱-۱-۳-     جدول طبقه بندی

 

جدول بعدی جدول طبقه بندی نام دارد، این جدول به ما کمک می کند تا میزان عملکرد پیش بینی پذیری مدل و به عبارتی صحت طبقه بندی افراد در طبقات مختلف را ارزیابی کنیم. در این جدول، خانه های قطری، تعداد پیش بینی های صحیح و خانه های خارج از قطر تعداد پیش بینی های غیر صحیح را نشان می دهند.

 

 

 

 

 

جدول ‏۴‑۱۵: جدول طبقه بندی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پیش بینی شده			مشاهده شده
درصد درست	خودکشی	عادی
۴/۹۴%     ۷/۳۷%   ۴/۶۶%	۳     ۲۰	۵۱     ۳۳	عادی     اقدام به خودکشی   درصد کل

 

جدول ۴-۱۵ نشان می دهد که مدل چگونه افراد را در دو گروه طبقه بندی می کند. دقت پیش بینی کلی ۴/۶۶ درصد است. مدل افراد عادی (کسانی را که به خودکشی اقدام نکرده اند) را بهتر از افراد اقدام کننده به خودکشی پیش بینی کرده است.