سؤالات

آماره t

سطح معناداری

فاصله اطمینان ۹۵% برای میانگین

حد پایین

حد بالا

۱- صرف هزینه بیشتر برای صنایع‌دستی دارای نشان تجاری

۰۱/۱۱-

۰۰/۰

۷/۰-

۴۹/۰-

۲- پرداخت بیشتر برای صنایع‌دستی با کیفیت بالاتر

۴۳/۱۵

۰۰/۰

۶۸/۰

۸۸/۰

۳- ترغیب شدن به خرید به دلیل قیمت ارزان

۳۰/۲

۰۲/۰

۰۲/۰

۲۴/۰

۴-۵-خلاصه فصل
در این فصل داده ­های جمع‌ آوری‌شده به وسیله پرسشنامه، تحلیل گردید. در ابتدا به توصیف داده ­های مربوط به ویژگی­های جمعیت­شناختی نمونه شامل ملیت، جنسیت، سن، وضعیت تأهل، میزان تحصیلات، شغل و میزان درآمد پرداخته شد و برای هر مورد، وضعیت پاسخ‌دهندگان شامل فراوانی هر طبقه، درصد فراوانی هر طبقه و درصد تجمعی بیان گردید. نتایج آزمون فرضیه ­ها نشان داد که رابطه معنی­داری میان ویژگی­های جمعیت­شناختی (شامل سن، میزان تحصیلات و میزان درآمد ماهانه) با میزان خرید صنایع‌دستی وجود دارد ولی رابطه معنی­داری میان نوع سفر و تعداد همراهان با میزان خرید صنایع‌دستی وجود ندارد. نتایج پاسخ به سؤال اول پژوهش نشان داد که از نظر گردشگران، محبوب­ترین صنایع‌دستی به ترتیب صنایع‌دستی مینیاتور (نگارگری)، آثار سرامیکی و کاشی و پوشاک سنتی می­باشند. نتایج پاسخ به سؤال دوم پژوهش نشان داد که از نظر اهمیت، ویژگی­های ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۷، ۸، ۹، ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۸، ۲۰، ۲۱، ۲۶ و ۲۷ دارای اهمیت بالاتر از میانگین، ویژگی­های ۱۰، ۱۳، ۱۵، ۱۶ و ۱۷ دارای اهمیت در حد میانگین و ویژگی­های ۱۹، ۲۲، ۲۳، ۲۴ و ۲۵ دارای اهمیت پایین‌تر از میانگین هستند. در انتهای پژوهش نیز یافته­های جانبی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
فصل پنجم
نتیجه گیری و پیشنهاد ها
۵-۱- مقدمه
در این فصل با بهره گرفتن از یافته‌های فصل چهارم و ادبیات پژوهش به بیان نتایج کلی این پژوهش پرداخته می‌شود و در پایان فصل نیز پیشنهادهایی که از نتایج این تحقیق برگرفته شده است، ارائه می‌شود.
۵-۲- نتیجه‌گیری
همان‌طور که مشاهده شد یافته‌های توصیفی پژوهش حاکی از آن است که اغلب گردشگران موردمطالعه در این پژوهش مرد (۸/۵۱ درصد) و از گروه سنی ۳۰-۲۱ سال (۵/۳۰ درصد) بودند. اغلب آن‌ ها دارای تحصیلات بالاتر از لیسانس (۸/۳۴ درصد) و دارای سطح درآمد ماهیانه حدود ۳۹۹۹-۲۰۰۰ دلار (۶/۳۹ درصد) می‌باشند. بیشتر پاسخ‌دهندگان مجرد (۷/۵۲ درصد) و دارای ملیت‌های ایتالیایی، آلمانی، چینی و اسپانیایی بوده‌اند. آن‌ ها اکثراً شخصاً برنامه سفر خود را تدارک دیده بودند (۵۱ درصد). به علاوه بیشتر پاسخ‌دهندگان (۹/۸۶ درصد) عنوان کردند که برای نخستین بار است که از اصفهان بازدید می‌کنند و به‌طور متوسط ۲ روز (۴/۴۲ درصد) در اصفهان اقامت داشته‌اند و هدف اصلی از سفر خود را تفریح و گذران تعطیلات (۳/۸۶ درصد) عنوان کردند. همچنین بیشتر گردشگران (۶/۶۱ درصد) گاهی اوقات در سفر به خرید صنایع‌دستی می‌پردازند.
در پاسخ به پرسش اول این پژوهش همان‌طور که مشاهده شد پرفروش‌ترین صنایع‌دستی خریداری‌شده توسط گردشگران خارجی در اصفهان به ترتیب شامل مینیاتور (نگارگری)، آثار سرامیکی، پارچه سنتی (مانند پارچه قلمکار و ترمه)، فرش، جواهر، آثار فیروزه، محصولات مسی، محصولات نقره، آثار سفالی، آثار چوبی، آثار مینا، خاتم، گلیم، آثار قلم‌زنی، آثار چرمی و در آخر نمد بودند.
در پاسخ پرسش دوم این پژوهش نیز مشخص شد که هنگام خرید صنایع‌دستی، گردشگران به ویژگی‌های طرح جذاب، دست‌ساز بودن، قابلیت هدیه دادن، منحصربه‌فرد بودن (نداشتن کپی های متعدد)، نوآورانه بودن، سهولت حمل‌ونقل، استادانه ساخته‌شدن (مهارت در ساخت)، انعکاس‌دهنده فرهنگ بومی بودن، برخورداری از قیمت، زیبایی، برخورداری از رنگ‌های جذاب، امکان خریداری مستقیم از سازنده، در دسترس نبودن صنایع‌دستی در کشور گردشگران، به یادآوردن مقصد از طریق صنایع‌دستی، اصیل بودن، ساخته‌شدن از مواد اولیه باکیفیت، دوام مناسب، در مقایسه با سایر ویژگی‌های موردمطالعه در این پژوهش به میزان بالاتر از میانگین اهمیت می‌دهند. همچنین مشخص شد که ویژگی‌های قابلیت نظافت و نگهداری آسان، بکار رفتن زمان و مهارت بسیار در ساخت، ساخته‌شدن توسط هنرمند بومی مشهور، امکان صحبت کردن با سازنده، امکان مشاهده مراحل ساخت به‌اندازه میانگین برای گردشگران دارای اهمیت بود و در آخر ویژگی‌های احساس نیاز به داشتن صنایع‌دستی، کاربرد آسان، بسته‌بندی جذاب، برخورداری از نشان تجاری محبوب و دارا بودن کارکردهای متعدد برای گردشگران موردمطالعه در این پژوهش کمتر از میانگین اهمیت داشت.
نتایج آزمون فرضیه‌ها نیز نشان داد که بین ویژگی‌های جمعیت شناختی گردشگران (سن، تحصیلات، درآمد) با میزان خرید صنایع‌دستی رابطه معناداری وجود دارد به این معنا که با افزایش سن، تحصیلات و درآمد ماهیانه میزان هزینه کرد برای صنایع‌دستی نیز افزایش می‌یابد؛ اما میان نوع سفر و تعداد همراهان سفر با میزان خرید صنایع‌دستی رابطه معناداری یافت نشد.
۵-۳-یافته‌های جانبی
در این پژوهش همچنین مشخص شد که گردشگران (۳/۵۴ درصد) کمتر زمانی مشخص را فقط به فعالیت خرید اختصاص داده‌اند بلکه در کنار سایر فعالیت‌های خود در سفر، به خرید پرداختند؛ و اغلب آن‌ ها (۸/۷۳ درصد) یک روز را به خرید اختصاص می‌دهند. به علاوه در این پژوهش مشخص شد که گردشگران صنایع‌دستی را بیشتر برای خود، در درجه دوم برای دوستان، در درجه سوم برای اقوام و سرانجام برای همکاران خریده‌اند.
نتایج همچنین نشان داد اکثر گردشگران موردمطالعه در این پژوهش قبل از سفر به اصفهان اطلاعاتی در مورد انواع صنایع‌دستی، قیمت آن و نیز محل استقرار فروشگاه‌های صنایع‌دستی کسب نمی‌کنند.
همچنین منابع اطلاعاتی که گردشگران موردمطالعه در این پژوهش معمولاً از آن‌ ها استفاده می‌کنند به ترتیب شامل: تجربیات شخصی آن‌ ها، توصیه دوستان و بستگان، کتاب‌های راهنمای گردشگری، توصیه‌های راهنمای گردشگری، اینترنت، توصیه‌های فروشنده، تلویزیون، مجله، روزنامه، کالانما^[۲۱۸]، برگه‌های تبلیغاتی، تبلیغات انجام‌شده در مقصد، رادیو، تبلیغات انجام‌شده در کشور گردشگران و آگهی نماها^[۲۱۹] بودند.
اغلب گردشگران عنوان کردند که مشکلات بازار صنایع‌دستی اصفهان از نظر آن‌ ها به ترتیب موارد زیر می‌باشند: موانع زبانی بین گردشگر و فروشنده‌های صنایع‌دستی، محدود بودن روش‌های پرداخت پول هنگام خرید، قرار گرفتن گردشگران در شرایط خرید اجباری، مشکل در تبدیل ارز خارجی، کمبود تابلوهای راهنمای مسیر در بازار، عدم اطمینان به فروشندگان، مشکل حمل‌ونقل به بازار، قیمت‌های نامناسب، نامهربانی فروشندگان، تنوع کم صنایع‌دستی، بسته‌بندی نامناسب صنایع‌دستی، عدم کاربردی بودن آن، ویترین‌های غیر جذاب، عدم وجود دستورالعمل نحوه نگهداری صحیح از اقلام خریداری‌شده، مشکلات امنیتی.