۴-۲-۲- اصول بنیادی کمالیسم در ترکیه ۸۸
۴-۲-۳- سکولاریسم و لائیسیزم در ترکیه ۹۲
۴-۲-۴- منافع ترکیه در چارچوب کمالیستی ۹۵
۴-۲-۵- پیدایش هویت اسلامگرا در ترکیه ۹۶
۴-۲-۶- اسلامگرایی با قرائت و شیوه عثمانی ۹۷
۴-۲-۷- اسلامگرایی سکولار یا کمالیستی ۹۹
۴-۲-۸- اسلامگرایی اربکان و حزب رفاه ۱۰۰
۴-۲-۹- اسلامگرایی اردوغان و حزب عدالت و توسعه ۱۰۱
۴-۲-۱۰- غربگرایی کمالیستی در ترکیه ۱۰۳
۴-۲-۱۱- هویت اقتصاد سرمایه داری در ترکیه ۱۰۵
۴-۲-۱۲- ترکیه نماینده غرب در منطقه ۱۰۶
۴-۲-۱۳- فتح الله گولن، پدر اسلامگرایی غربی ۱۰۸
۴-۲-۱۴- همگرایی ترکیه با غرب، ترکیه و پیمان ناتو ۱۱۰
۴-۲-۱۵- ترکیه همیشه پشت درهای اتحادیه اروپا ۱۱۲
۴-۲-۱۶- پشت دروازه های تمدن غربی یا مسیحی ۱۱۳
۴-۲-۱۷- دروازه های تمدن، انگاره مشترک محمدرضاشاه و اردوغان ۱۱۴
۴-۲-۱۸- همه تلاش های ترکیه ، همه وعده های اتحادیه اروپا ۱۱۵
۴-۲-۱۹- هزینه های ترکیه به جای اروپا و غرب ۱۱۷
۴-۲-۲۰- هویت مرکزگرای ترکیه تابع امریکا و اتحادیه اروپا ۱۱۸
۴-۲-۲۱- تنش سامانه های موشکی و سیاست خارجی مرکزگرای ترکیه ۱۱۹
۴-۲-۲۲- تنش زایی ترکیه، دوستان و دشمنان اتحادیه اروپا و امریکا ۱۲۰
۴-۲-۲۳- ترکیه در نقش عروسک یا مترسک رقصان غرب ۱۲۱
۴-۳- بخش دوم ۱۲۲
۴-۳-۱- هویت، منافع و راهبردهای ایران ۱۲۲
۴-۳-۲- هویت تمدنی ایران ۱۲۳
۴-۳-۳- هم پوشانی هویت ایرانی، اسلامی – شیعی ۱۲۴
۴-۳-۴- فلسطین و اسرائیل، مرزبندی هویتی میان ایران و ترکیه ۱۲۷
۴-۳-۵- فرایند تأثیرگذاری هویت غربگرای کارگزاران ترکیه ۱۲۸
۴-۴- بخش سوم ۱۳۵
۴-۴-۱- تأثیر بیداری اسلامی (بهار عربی) بر روابط ایران و ترکیه…………… ۱۳۵
۴-۴-۱-۱- تونس، ایستگاه اول بیداری اسلامی ۱۳۵
۴-۴-۱-۲- لیبی،همراهی ترکیه با غرب بر علیه یک کشور اسلامی ۱۳۶
۴-۴-۱-۳- بحرین، سکوت ترکیه به خاطر تمایلات مذهبی ۱۳۷
۴-۴-۱-۴- عربستان، سکوت و حمایت ترکیه از سرکوبی معترضین ۱۳۹
۴-۳-۱-۵- عراق، حمایت ترکیه از مخالفان دولت مقتدر شیعی ۱۴۰
۴-۳-۱-۶- مصر، برتری جویی همفکران و استادان اردوغان ۱۴۱
۴-۳-۱-۷- سوریه، خاری در چشم اردوغان و سدی در برابر منافع غرب محور ترکیه ۱۴۲
۴-۴-۲- تقابل هویت ایران و ترکیه در تحولات جهان اسلام
۱۴۵
۴-۴-۳- تأثیر انقلاب اسلامی ایران بر بیداری اسلامی ۱۴۶
۴-۴-۴- ترکیه و ترویج هویت غربی و سکولار با عنوان بهار عربی
۱۴۸
۴-۵- نتیجه گیری ۱۵۱
فصل پنجم: جمع بندی و نتیجه گیری نهایی ۱۵۲
۵-۱- جمع بندی ۱۵۳
۵-۲- نتیجه گیری ۱۵۴
منابع و مآخذ: ۱۶۳
Abstract 172

چکیده

هدف از نگارش این تحقیق، پرداختن به روابط دو کشور ایران و ترکیه طی سالهای ۲۰۰۸ الی ۲۰۱۲ می باشد. طی این دوره زمانی، علیرغم حاکمیت دولت اسلامگرای حزب عدالت و توسعه[۱]در ترکیه، روابط میان ایران و ترکیه دارای نوساناتی بوده و حتی با تنشهایی نیز همراه بوده است .

در این تحقیق، سعی شده است علت تنش های موجود در روابط دو دولت اسلامگرای ایران و ترکیه با بهره گرفتن از رهیافتی نوین، بررسی گردد. اینکه چرا اسلامگرایان حزب عدالت و توسعه که از میراث داران حزب رفاه به رهبری نجم الدین اربکان بوده اند، علیرغم تثبیت جایگاه و قدرت خود در حاکمیت کشور ترکیه، نتوانسته اند در چارچوب یک رابطه دوستانه و همگرایانه با دولت اسلامی ایران حرکت کرده و روابط دوستانه خود با ایران را حفظ کنند.
دو کشور ایران و ترکیه، علیرغم همسایگی باهم و داشتن علقهها و میراث مشترک فرهنگی، اجتماعی و دینی در طی تاریخ خود، به تقابل با هم مشغول بودهاند که جنگهای بزرگ و خسارت باری را در روابط دو جانبه خود داشتهاند.
اما از سال ۲۰۰۱ و بعد از آنکه اولین پیروزی حزب عدالت و توسعه در انتخابات پارلمانی ترکیه حاصل گردید و بعد از پنج سال، مجدداً نخستوزیری اسلامگرا به حکومت رسید، مردم و دولت ایران ضمن خوشحالی از این پیروزی اسلامگرایان ترکیه، از آنها حمایت نیز نمودند.
اما به مرور زمان و بعداز سال ۲۰۰۸ و به ویژه از سال ۲۰۱۰ به بعد، دوره ماه عسل روابط ایران و ترکیه به پایان رسیده و تنش میان دو کشور به اوج خود رسیده است. به نظر میآید هویت و ماهیت سیاستهای دولت اردوغان طی چند سال اخیر دچار چرخشی ۱۸۰ درجهای گردیده و به مرور زمان در حال نشان دادن ماهیت اصلی و درونی خود، یعنی هویت غربگرای ترکیه میباشد، هویت واقعی ترکیه که موجب تنش با ایران شده است.