دولتهای عضو این کنوانسیون، با عزم راسخ به اقدام جهت نیل به پیشرفتی موثر در راستای خلع سلاح عمومی و کامل از جمله ممنوعیت و انهدام تمام انواع سلاحهای کشتار جمعی، تحت نظارت دقیق و موثر بین المللی،با علاقمندی به مساعدت در تحقق اهداف و اصول منشور سازمان ملل متحده، با یادآوری اینکه مجمع عمومی سازمان ملل متحد به طور مکرر تمامی اقدامات مخالف اصول و اهداف «پروتکل ممنوعیت استفاده از گازهای خفه کننده، سمی یا سایر گازها در جنگ و روش های جنگ میکربی» امضاء شده در هفدهم ژوئن ۱۹۲۵ در ژنو ( پروتکل ۱۹۲۵ ژنو) را محکوم کرده است. با قبول اینکه این کنوانسیون اصول و اهداف و تعهدات مندرج در پروتکل ۱۹۲۵ ژنو و کنوانسیون ممنوعیت توسعه تولید و انباشت سلاحهای باکتریولوژیک (میکربی) و سمی و نابودی آنها امضاء شده در لندن, مسکو و واشنگتن در دهم آوریل ۱۹۷۲ را مجدداً تایید می کند، با در نظر داشتن اهداف مندرج در ماده ۹ «کنوانسیون ممنوعیت توسعه, تولید و انباشت باکتریولوژیک (میکروبی) و سمی و نابودی آنها»،با عزم راسخ برای بشریت, جهت رفع کامل احتمال بکارگیری سلاحهای شیمیایی از طریق اجرای مقررات این کنوانسیون، در نتیجه تکمیل تعهدات مفروض در پروتکل ۱۹۲۵ژنو، با قبول ممنوعیت مندرج در توافقنامه ها و اصول حقوق بین الملل مربوط، در استفاده از علف کشها به عنوان یک روش جنگی،با در نظر گرفتن اینکه دستاوردهای علم شیمی بایستی منحصرا”برای منافع بشریت بکار گرفته شود،با علاقمندی به تقویت تجارت آزاد مواد شیمیایی علاوه بر همکاری بین المللی و تبادل اطلاعات علمی و فنی در زمینه فعالیتهای شیمیایی برای اهداف ممنوع نشده در این کنوانسیون برای ارتقای توسعه اقتصادی و تکنولوژیکی کلیه دولتهای عضو، با اعتقاد به اینکه ممنوعیت کامل و موثر توسعه, تولید, اکتساب, انباشت,نگهداری, انتقال و استفاده از سلاحهای شیمیایی و انهدام آنها بیانگر یک مرحله لازم برای رسیدن به این اهداف مشترک می باشد. به شرح زیر توافق کرده اند که :

ماده۱. تعهدات عمومی

• 1. هر دولت عضو این کنوانسیون متعهد می شود که هرگز تحت هیچ شرایطی دست به اقدامات زیر نزند:

1. توسعه، تولید، اکتساب به هر طریق، انباشت یا نگهداری سلاحهای شیمیایی، یا انتقال مستقیم یا غیر مستقیم سلاحهای شیمیایی به دیگران.
2. استفاده از سلاحهای شیمیایی.
3. زمینه سازی جهت هر نوع آمادگیهای نظامی برای کاربرد سلاحهای شیمیایی.
4. کمک رسانی، تشویق یا ترغیب دیگران، به هر صورت ممکن برای درگیر شدن در فعالیتهایی که به موجب این کنوانسیون برای دولتهای عضو ممنوع شده است.
5. هر دولت عضو متعهد می شود که سلاحهای شیمیایی تحت تملک یا در اختیار خود، یا آنچه در هر مکانی که در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل وی قرار دارد را طبق مقررات این کنوانسیون نابود سازد.
6. هر دولت عضو متعهد می شود که کلیه سلاحهای شیمیایی رها کرده در سرزمین دولت عضور دیگر را طبق مقررات این کنوانسیون نابود سازد.
7. هر دولت عضو متعهد می شود که کلیه تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی درمالکیت یا در اختیار خود، یا آنچه در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل وی قرار دارد را, طبق مقررات این کنوانسیون نابود سازد.
8. هر دولت عضو متعهد می شود که از مواد ضد اغتشاش به عنوان یک روش جنگی استفاده ننماید.

ماده ۲٫ تعاریف و معیارها

از نظر این کنوانسیون :

• 1. «سلاحهای شیمیایی» جمعاً یا به تنهایی عبارتند از :

1. مواد شیمیایی سمی و پیش سازهای آنها, به استثناء مواردی که برای اهداف ممنوع نشده به موجب این کنوانسیون در نظر گرفته شده مادامی که انواع و مقادیر آنها با چنین اهدافی مطابقت داشته باشند.
2. مهمات و ادوات که اختصاصاً جهت کشتار یا دیگر صدمات از طریق خواص سمی مواد شیمیایی سمی که در قسمت (أ) مشخص گردیده طراحی گردیده اند در نتیجه کاربرد این مهمات و ادوات رها می شوند.

3. هر نوع تجهیزاتی که اختصاصاً برای استفاده مستقیم در ارتباط با کاربرد مهمات و ادوات مشخص شده در قسمت (ب) طراحی گردیده اند.

   1. «مواد شیمیایی سمی» عبارتند از: هر نوع ماده شیمیایی که از طربق کنش شیمیایی در روند زندگی بتواند موجب مرگ, ناتوانی مویقت أی آسیب دایم انسانها یا حیوانات گردد. این امر شامل تمام مواد شیمیایی مزبور است، بدون درنظر گرفتن منشا و روش تولید آنها و بدون در نظر گرفتن اینکه آیا درتاسیسات, در مهمات یا در جای دیگری تولید می گردند. (به منظور اجرای این کنوانسیون, مواد شیمیایی سمی که مشمول اقدامات تایید گردیده اند در لیستهای ضمیمه مواد شیمیایی درج گردیده اند).
   2. «پیش ساز» عبارتست از: هر نوع معرف شیمیایی که در هر مرحله از تولید ماده شیمیایی سمی به هر روشی به کاربرود. این شامل هرگونه جزء کلیدی یک سیستم دوگانه یا چند جزیی شیمیایی می شود. (به منظور اجرای این کنوانسیون، پیش سازهایی که مشمول اقدامات تایید گردیده اند در لیستهای ضمیمه مواد شیمیایی درج گردیده اند).
   3. «جزء کلیدی سیستم های دو یا چند جزیی شیمیایی » که از این به بعد «جزء کلیدی» نامیده می شود عبارتند از: پیش سازی که دارای مهمترین نقش در تعیین خواص سمی محصول نهایی بوده و به سرعت با سایر مواد شیمیایی در سیستم های دو یا چند جزیی واکنش انجام می دهد.
   4. «سلاحهای شیمایی قدیمی» عبارتند از:
4. سلاحهای شیمیایی که قبل از سال ۱۹۲۵ تولید شدند، یا

5. سلاحهای شیمیایی تولید شده بین سالهای ۱۹۲۵ و ۱۹۴۶ که به حدی فاسد شده باشند که دیگر نتوانند به عنوان سلاح شیمیایی قابل استفاده باشند.

   1. «سلاح های شیمیایی رها شده» عبارتست از: سلاح های شیمیایی، از جمله سلاح های شیمیایی قدیمی، که توسط دولتی پس از اول ژانویه ۱۹۲۵، در سرزمین دولت دیگر، بدون رضایت آن به جا مانده است.
   2. «ماده ضد اغتشاش» عبارتست از: هر ماده شیمیایی که در لیستها درج نگردیده و بتواند به سرعت در انسانها التهاب حسی یا تأثیرات اثرات ناتوان کننده جسمی ایجاد کند که با قطع استفاده از آن در مدت زمان کوتاهی این اثرات ناپدید شوند.
   3. «تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی»:
   
   
6. یعنی هر تجهیزات به علاوه ساختمان محل استقرار چنین تجهیزاتی که در هر زمان بعد از اول ژانویه ۱۹۴۶ در موارد زیر طراحی، ساخته، یا مورد استفاده قرار گرفته اند:
7. به عنوان بخشی از مرحله تولید مواد شیمایی (مرحله نهایی تکنولوژیکی )، تجهیزات در حال کار هستند، چرخه مواد شامل موارد زیر است: هر ماده شیمیایی مندرج در لیست (۱) پیوست مواد شیمیایی، یا هرماده شیمیایی دیگری که برای مقاصد غیر ممنوعه کنوانسیون در محدوده سرزمینی با قلمرو تحت صلاحیت یاکنترل یک دولت عضو مصرف بیش از یک تن در سال را نداشته، اما می تواند به منظور سلاح شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد؛ یا
8. برای پرسازی سلاحهای شیمایی، از جمله شامل پرکردن مواد شیمیایی جدول(۱) که داخل مهمات، ابزارآلات و یا کانتینرهای ذخیره انبوه، پرسازی مواد شیمایی به داخل کانتینرهایی که قسمتی از مهمات یا ابزار آلات دو گانه را تشکیل داده، پرسازی مواد شیمیایی به داخل مهمات جنس شیمیایی که قسمتی از مهمات یا ابزارآلات ساده را تشکیل داده و پرسازی کانتینرها و مهمات جنس شیمیایی به داخل مهمات و ابزارآلات مربوطه را تشکیل می دهد.
9. به معنای زیر نمی باشد:
10. تأسیساتی که دارای ظرفیت تولید مواد شیمیایی مشخص شده در جزء اول قسمت (الف) به میزان کمتر از یک تن باشد.
11. هر تأسیساتی که در آن مواد شیمیایی مشخص شده در جزء اول قسمت (الف) به طور اجتناب ناپذیر به عنوان محصول جانبی فعالیتهای مربوط به اهداف ممنوع نشده در این کنوانسیون تولید شده یا می شوند، به گونه ای که آن مواد بیش از ۳% کل محصول نباشد، این چنین تأسیساتی طبق ضمیمه اجرا و تأیید (که از این به بعد «ضمیمهتأیید» نامیده می شود) تابع اظهارنامه و بازرسی می شود، یا

12. تأسیسات منفرد و کوچک برای تولید مواد شیمیایی مندرج در جدول (۱) برای مقاصد مجاز در این کنوانسیون موضع بخش(۶) پیوست بازرسی وتحقیق.

    1. «مقاصد غیر ممنوعه در کنوانسیون » عبارتنداز:
    
    
13. مقاصد صنعتی، کشاورزی، تحقیقاتی، طبی، دارویی یا سایر مقاصد صلح آمیز.
14. مقاصد حفاظتی، مشخصاً مقاصدی که مستقیماً به حفاظت در مقابل مواد شیمیایی سمی و حفاظت در مقابل سلاحهای شیمیایی مربوط می گردد.
15. مقاصد نظامی که به استفاده از سلاحهای شیمیایی ندارند و بر استفاده از خواص سمی مواد شیمیایی به عنوان یک روش جنگی متکی نیستند.

16. اعمال قانون از جمله مقاصد ضد اغتشاش داخلی.

    1. «ظرفیت تولید» عبارتست از : استعداد کمی سالیانه برای ساخت یک ماده شیمیایی مشخص بر مبنای روند تکنولوژیکی که واقعاً مورد استفاده قرار گرفته یا، اگر روند هنوز عملیاتی نشده، برای استفاده در تأسیسات طراحی گردیده است. این استعداد ضرورتاً باید مساوی با ظرفیت اسمی باشد، یا ا گر هنوز ظرفیت اسمی قابل حصول نیست، برابر ظرفیت طراحی شده باشد، ظرفیت اسمی نتیجه تولید در بهترین شرایط با بالاترین مقدار برای تأسیسات تولیدی که با یک یا چند تولید آزمایشی نشان داده می شود، می باشد. ظرفیت طراحی شده عبارتست از ظرفیتی که به صورت نظری برای تولید محاسبه شده است.
    2. «سازمان» عبارتست از سازمان ممنوعیت سلاحهای شیمیایی که طبق ماده ۸ این کنوانسیون تشکیل می شود.
    3. برای مقاصد ماده ۶:
    
    
17. «تولید» یک ماده شیمیایی عبارتست از شکل گیری آن از طریق واکنش شیمیایی.
18. «فرآوری» یک ماده شیمیایی عبارتست از یک فرایند فیزیکی، مثل تهیه، استخراج و تلخیص، به گونه ای که ماده شیمیایی به ماده شیمیایی دیگری تبدیل نشود.
19. «مصرف» یک ماده شیمیایی عبارتست از تبدیل آن به ماده شیمیایی دیگر از طریق یک واکنش شیمیایی.

ماده۳٫ اظهارنامه ها

• 1. هر دولت عضو بایستی در مدت کمتر از سی روز پس از لازم الاجرا شدن کنوانسیون برای آن عضو اظهار نامه ها زیر را به سازمان کنوانسیون تسلیم نماید:

1. در مورد سلاحهای شیمیایی:
2. اظهار کند که آیا سلاح شیمیایی در تملک یا در اختیار دارد و یا هر نوع سلاح شیمیایی درهر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل او قرار دارد.
3. محل دقیق، مقادیر کلی و جزئیات ذخایر سلاحهای شیمیایی که در اختیار و یا در مالکیت دارد، یا در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل او هستند، طبق بندهای ۱ الی ۳ قسمت الف بخش ۴ ضمیمه تأیید، به استثناء آن دسته از سلاحهای شیمیایی مربوط به جزء سوم را مشخص کند.
4. هر سلاح شیمیایی که در سرزمین خود در مالکیت یا در اختیار دولت دیگری است یا در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل دولت دیگری باشد را طبق بند۴ قسمت الف بخش ۴ ضمیمه تأیید گزارش کند.
5. اظهار کند آیا هرگونه سلاح شیمیایی از اول ژانویه ۱۹۴۶، انتقال یا دریافت مستقیم یا غیر مستقیم کرده و نقل و انتقالات چنین سلاحهایی را بر طبق بند ۵ قسمت الف بخش ۴ ضمیمه تأیید مشخص نماید.
6. طرح کلی انهدام سلاحهای شیمیایی را که در مالکیت یا در اختیار دارد یا در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل او واقع شده است را بر طبق بند۶ قسمتالف بخش ۴ ضمیمه تأیید تهیه کند،
7. در مورد سلاحهای شیمیایی قدیمی و سلاحهای شیمیایی رها شده:
8. اظهار کند که آیا سلاحهای شیمیایی قدیمی در سرزمین خود دارد و کلیه اطلاعات موجود طبق بند ۳ قسمت الف بخش ۴ ضمیمه تأیید را تهیه نماید.
9. اظهار کند که آیا سلاحهای شیمیایی رها شده در سرزمین خود دارد و اطلاعات موجود طبق بند (۸) قسمت الفبخش ۴ضمیمه تأیید را تهیه نماید.
10. اظهار کند که آیا سلاح شیمیایی رها شده در سرزمین سایر دولتها را در تملک دارد و کلیه اطلاعات موجود طبق بند۱۰ قسمت الف بخش ۴ضمیمه تأیید را تهیه نماید.
11. در مورد تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی:
12. اظهار کند تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی که از اول ژانویه ۱۹۴۶ در مالکیت یا دراختیار یا واقع در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل خود داشته یا دارد
13. تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی که از اول ژانویه ۱۹۴۶ در مالکیت یا در اختیار یا در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل واقع بوده و یاهست طبق بند۱ بخش ۵ ضمیمه تأیید به استثناء تأسیساتی که به جزء سوم مربوط می گردد را مشخص کند.
14. هر تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی در سرزمین خود که در مالکیت یا در اختیار دولت دیگری بوده و یاهست و یا درهر مکانی درقلمرو تحت صلاحیت یا کنترل دولت دیگری که از اول ژانویه ۱۹۴۶ قرار گیرد و یا دارد را، بر طبق بند۲ بخش ۵ضمیمه تأیید گزارش کند.
15. انتقال یا دریافت مستقیم و یا غیر مستقیم هر تجهیزاتی برای تولید سلاحهای شیمیایی از اول ژانویه ۱۹۴۶ را اظهار کرده و انتقال و یا دریافت این تجهیزات را طبق بندهای ۳ الی ۵ بخش ۵ضمیمه تأیید مشخص کند.
16. طرح کلی انهدام تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی تحت مالکیت یا در اختیار یا واقع در هر مکانی که در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل آن قرار دارد را طبق بند۶ بخش ۵ ضمیمه تأیید تهیه کند.
17. اقداماتی که قرار است برای تعطیل تاسیسات تولید سلاحهای شیمیایی تحت مالکیت یا در ا ختیار یا واقع در هر مکانی درقلمرو تحت صلاحیت یا کنترل او اتخاذ شود را طبق قسمت خ بند ۱بخش ۵ ضمیمه تأیید مشخص کند.
18. طرح کلی تبدیل موقت تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی که در مالکیت یا دراختیار یا واقع در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل او می باشد به تأسیسات انهدام سلاح های شیمیایی را طبق بند ۷ بخش ۵ضمیمه تأیید تهیه کند.
19. در مورد سایر تأسیسات: محل دقیق، ماهیت و حدود کلی فعالیتهای هر تاسیسات یا موسسه ای که در مالیکت یا در اختیار یا واقع در هرمکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل او از اول ژانویه بوده و عمدتاً برای توسعه سلاحهای شیمیایی طراحی، ساخته یا مورد استفاده قرار گرفته است را تعیین نماید. اینگونه اظهارنامه از جمله شامل آزمایشگاهها و محلهای آزمایش و ارزیابی نیز می شود.

20. در مورد عوامل کنترل اغتشاش: نام ماده شیمیایی، فرمول ساختاری و شماره ثبت هر ماده شیمیایی در صورت وجود که جهت مقاصد اغتشاش در اختیار دارد مشخص نماید. این اظهار نامه بایستی در کمتر از سی روز پس از هر تغییر به تاریخ روز تنظیم شود.

    1. مقررات مربوطه این ماده و مقررات مندرج در بخش ۴ ضمیمه تأیید، برحسب نظر دولت عضو در مورد سلاحهای شیمیایی که قبل از اول ژانویه ۱۹۷۷ در زیر خاک دفن شده اند و همچنان مدفون مانده یا قبل از اول ژانویه ۱۹۸۵ در دریا انداخته شده اند به کار برده نمی شود.

ماده۴٫ سلاحهای شیمیایی

• 1. مقررات این ماده و مشروح روش های اجرای آن در موردکل سلاحهای شیمیایی که یک دولت عضو در مالکیت یا در اختیار یا واقع در هر مکانی در قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل خود دارد اعمال می گردد، به استثناء سلاحهای شیمیایی قدیمی و سلاحهای شیمایی رها شده که برای آنها قسمت ب بند ۵ ضمیمه تأیید بکار برده می شود.
  2. مشروح روش های اجرای این ماده در ضمیمه تأیید بیان گردیده است.
  3. کلیه محلهای که در آن سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱، انبار یا منهدم می شوند مشمول تأیید منظم از طریق بارزسی در محل و نظارت و مراقبت با دستگاه های موجود در محل طبق قسمت ب بخش ۴ضمیمه تأیید, خواهند بود.
  4. هر دولت عضو، بلافاصله بعد از ارسال اظهار نامه طبق قسمت الف بند ۱ ماده ۳، دستیابی به سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱۱را به منظور انجام تأیید منظم اظهارنامه ها از طربق بازرسی در محل فراهم خواهد کرد. پس از آن، هیچ دولت عضو نبایستی هیچ کدام از این سلاحهای شیمیایی را، مگر به محل تأسیسات انهدام سلاحهای شیمیایی جابجا کند. به منظور انجام تأیید منظم در محل دولت عضو بایستی دستیابی به این سلاحهای شیمیایی را فراهم نماید.
  5. هر دولت عضو، دستیابی به تأسیسات انهدام سلاحهای شیمیایی و مناطق ذخیره سازی آنها را که در مالکیت یا دراختیار یا واقع در هر محلی از قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل خود دارد را به منظور تأیید منظم از طریق انجام بازرسی در محل نظارت و مراقبت با ابزارآلات در محل فراهم می نماید.
  6. هر دولت عضو، باید کلیه سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ را مطابق با ضمیمه تأیید و بر اساس نسبت و ترتیب توافق، توافق شده (که از این به بعد به آن «ترتیب انهدام » گفته می شود) منهدم سازد. چنین انهدامی بایستی درکمتر از دو سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این کنوانسیون در مورد آن دولت شروع و مدت ۱۰ سال از تاریخ لازم الااجرا شدن این کنوانسیون خاتمه یابد. ممانعتی برای دولت عضو برای انهدام سریعتر چنین سلاحهای شیمایی وجود ندارد.
  7. هر دولت عضو باید:

1. طرحهای تفصیلی انهدام سلاح های شیمیایی که در بند ۱۱ مشخص شده را حداکثر ظرف مدت ۶۰ روز قبل از شروع دوره سالانه انهدام طبق بند ۲۹ قسمت ب بخش ۴ پیوست تایید ارائه نماید, این طرحهای تفصیلی کلیه ذخایری که در دوره انهدام سال بعد منهدم خواهند شد را باد در بربگیرد.
2. سالانه اظهار نامه هایی در ارتباط با ا جرای طرحهای خود برای انهدام سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ در مدت کمتر از ۶۰روز بعد از خاتمه هر دوره انهدام سالانه ارائه نماید،و

3. حداکثر ظرف مدت ۳۰ روز بعد از اتمام مرحله انهدام گواهی نماید که کلیه سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ از میان رفته است.

   1. در صورتی که دولتی بعد از گذشت دوره ده سال انهدام اشاره شده در بند ۶ به این کنوانسیون بپیوندد و یا آن را تصویب کند، سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ را باید هر چه زودتر منهدم سازد. ترتیب انهدام و روش های دقیق تأیید برای چنین دولت عضو توسط شورای اجرائی مشخص خواهد شد.
   2. هر سلاح شیمایی مکشوفه توسط دولت عضو و بعد از ارسال اظهار نامه های اولیه سلاحهای شیمیایی بر اساس قسمت ب بخش ۴ ضمیمه تأیید باید حفاظت، گزارش و منهدم گردد.
   3. هر دولت عضو باید در طول مدت حمل و نقل، نمونه برداری، ذخیره سازی و انهدام سلاحهای شیمیایی، بیشترین اولویت را برای حصول اطمینان از ایمنی مردم و حفاظت از محیط زیست قائل شود. هر دولت عضو باید حمل و نقل، نمونه گیری، ذخیره سازی و انهدام سلاحهای شیمیایی را مطابق با استانداردهای ملی ایمنی زیست محیطی انجام دهد.
   4. هر دولت عضوی که در قلمرو خود سلاحهای شیمیایی داشته باشد که در مالکیت یا در اختیار دولت عضو دیگری باشد یا در قلمرو یا هر مکانی که تحت صلاحیت یا کنترل دولت عضو دیگر باشد قرار داشته باشد، باید حداکثر تلاش را به منظور حصول اطمینان از خروج این قبیل سلاحهای شیمیایی از سرزمین خود حداکثر ظرف مدت یک سال پس از لازم الاجرا شدن کنوانسیون در مورد آن دولت انجام دهد، در صورتی که سلاحهای یاد شده در ظرف یک سال خارج نشوند، دولت عضو می تواند تقاضای ارائه کمک در انهدام این سلاحهای شیمیایی را از سازمان کنوانسیون و سایر دولتها عضور نماید.
   5. هر دولت عضو متعهد می شود که با سایر دولتهای عضو که در خواست اطلاعات و کمک دارند بر اساس علل متقابل یا از طریق دبیرخانه فنی در مورد روشها و تکنولوژی های مربوط به انهدام مؤثر و ایمن سلاحهای شیمیایی همکاری کند.
   6. در اجرای فعالیتهای تأیید بر طبق این ماده و قسمت الف بخش ۴ضمیمه تأیید، سازمان باید اقداماتی را برای اجتناب از تکرار غیر ضروری توافقات دو یا چند جانبه در خصوص تایید ذخایر سلاحهای شیمیایی و انهدام آنها میان دولتهای عضو درنظر بگیرد.برای این مقصود، شورای اجرائی تصمیم خوا هد گرفت که تأیید را اقداماتی که مکمل اقداماتی است که به موجب موافقتنامه دو یا چند جانبه بر عهده گرفته شده محدود سازد، اگر ملاحظه کند که :
4. مقررات تأیید چنین توافقی با مقررات تأیید این ماده و قسمت الف بخش ۴ضمیمه تأیید سازگار باشد.
5. اجرای چنین توافقاتی ضمانت کافی برای تطابق با مقررات مربوطه کنوانسیون را فراهم نماید.

6. طرفین توافقات دو یا چند جانبه, سازمان کنوانسیون را کاملا در جریان فعالیتهای تایید بگذارند.

   1. در صورتی که شورای اجرائی طبق بند۱۳ تصمیمی اتخاذ نماید، سازمان کنوانسیون حق نظارت بر اجرای توافقات دو یا چند جانبه را خواهد داشت.
   2. هیچ موردی از بندهای ۱۳ و ۱۴ بر تعهدات دولت عضونسبت به تهیه اظهار نامه ها بر طبق ماده ۳ قسمت الف بخش ۴ضمیمه تأیید نباید تاثیر بگذارد.
   3. هر دولت عضو، هزینه های انهدام سلاحهای شیمیایی را که متعهد به انهدام آنهاست بایستی به عهده بگیرد، همچنین هزینه های تأیید ذخیره سازی و انهدام این قبیل سلاحهای شیمیایی را باید به عهده بگیرد. مگر اینکه شورای اجرائی به گونه دیگری تصمیم بگیرد. در صورتی که شورای اجرائی برای محدود ساختن اقدامات تأیید سازمان، طبق بند ۱۳ تصمیم بگیرد، هزینه های تأیید و نظارت تکمیلی سازمان، طبق معیار ارزیابی سازمان ملل متحد به نحوی که در بند ۷ ماده ۳ مشخص شده باشدپرداخت گردد.
   4. مقررات مندرج دراین ماده و مقررات مربوطه بخش ۴ در ضمیمه تأیید بر حسب نظر دولت عضو در مورد سلاحهای شیمیایی دفن شده در خاک خود قبل از اول ژانویه ۱۹۷۷ که همچنان مدفون مانده اند یا سلاحهای شیمیایی که از قبل از اول ژانویه ۱۹۸۵ در دریا انداخته شده اند به کار برده نمی شود.
   
   

ماده ۵ – تأسیسات تولید سلاحها شیمیایی

1. مقررات این ماده و مشروح روش های آن برای اجرادر مورد هر یک یا کلیه تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی اعمال خواهد گردید که در مالکیت یا در اختیار دولت عضو یا واقع در هر مکانی از قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل او می باشد.
2. آئین کار تفصیلی در مورد اجرای این ماده در ضمیمه تأیید بیان گردیده است.
3. کلیه تأسیسات تولید سلاحهای شیمایی تصریح شده در بند ۱ باید مشمول تأیید دوره ای از طریق بازرسی در محل و نظارت با ابزارآلات نصب شده در محل طبق بخش ۵ضمیمه تأیید باشند.
4. هر دولت عضو، کلیه فعالیتهای تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی که در بند۱ مشخص شده به استثناء فعالیت مورد نیاز برای تعطیل تأسیسات را فوراً متوقف می نماید.
5. هیچ دولت عضو نباید تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی جدید ایجاد کرده یا تأسیسات موجود را به منظور تولید سلاحهای شیمیایی یا هر نوع فعالیت ممنوعه دیگر در این کنوانسیون، تغییر و تبدیل دهد.
6. هر دولت عضو بلافاصله پس از ارسال اظهار نامه ها طبق قسمت پ بند ۱ ماده ۳، باید امکان دستیابی به تأسیسات تولید سلاحها شیمیایی مشخص شده در بند ۱، به منظور تأیید منظم اظهار نامه ها را از طریق بازرسی در محل فراهم سازد.
7. هر دولت عضور باید:
8. حداکثر ظرف مدت ۹۰ روز از زمان لازم الاجرا شدن این کنوانسیون در مورد آن, کلیه تاسیسات تولید سلاح های شیمایی مشخص شده در بند ۱ بر طبق بند ۵ پیوست تایید را تعطیل و در آن مورد یادداشت کتبی بدهد؛ و
9. پس از تعطیل کردن، امکان دستیابی به تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ به منظور تأیید منظم از طریق بازرسی در محل و نظارت و مراقبت ابزار آلات درمحل به منظور حصول اطمینان از تعطیل تاسیسات و متعاقب آن انهدام تاسیسات را فراهم نماید.
10. هر دولت عضو باید کلیه تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ و تأسیسات و تجهیزات مربوط به آن را طبق ضمیمه تأیید و مطابق با نسبت و ترتیب انهدام مورد توافق منهدم سازد (از این به بعد «ترتیب و انهدام » نامیده می شود). چنین انهدامی در ظرف مدت یک سال از تاریخ لازم الاجرا شدن این کنوانسیون در مورد آن دولت باید شروع و حداکثر در ظرف ده سال بعد از لازم الاجرا شدن کنوانسیون خاتمه پذیرد. ممانعتی برای دولت عضو برای انهدام سریعتر چنین تأسیساتی وجود ندارد.
11. هر دولت عضو باید:
12. طرحهای تفصیلی برای انهدام تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند۱ را حداکثر ظرف مدت۱۸۰روز قبل از شروع انهدام و تأسیساتی ارائه نماید.
13. به طور سالیانه اظهارنامه های مربوط به اجرای طرحهای خود برای انهدام کلیه تأسیسات تولید سلاح های شیمیایی مشخص شده در بند۱ را حداکثر ظرف مدت ۹۰ روز بعد از هر دوره سالانه انهدام ارائه نماید؛ و
14. پایان انهدام کلیه تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱را حداکثر ظرف۳۰ روز پس از خاتمه مراحل آن گواهی نماید.
15. چنانچه دولتی بعد از دوره ده ساله انهدام که در بند ۸این کنوانسیون ذکر شده آن را تصویب یا به آن بپیوندد، باید تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ را هرچه زودتر منهدم کند. ترتیب انهدام و روش دقیق تأیید برای آن دولت عضو، توسط شورای اجرائی تعیین خواهد شد.
16. هر دولت عضو، باید در طول انهدام تأسیسات سلاحهای شیمیایی بیشترین اولویت را برای حصول اطمینان از ایمنی مردم و حفاظت از محیط زیست قایل شود، هر دولت عضور باید تاسیسات تولید سلاحهای شیمیایی را طبق استانداردهای ملی ایمنی زیست محیطی خود منهدم سازد.
17. تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند۱ را می توان به طور موقت و بر طبق بندهای ۱۸ الی ۲۵ بخش ۵ ضمیمه تأیید به تاسیسات انهدام سلاحهای شیمیایی تبدیل کرد. چنین تأسیسات تبدیل شده هر چه زودتر و به محض خاتمه استفاده برای انهدام سلاحهای شیمیایی باید منهدم گردند و به هر حال نباید این امر بیش از ۱۰ سال از تاریخ لازم الاجرا شدن کنوانسیون به طول بیانجامد.
18. دولت عضو می تواند در موارد استثنایی نیاز اضطراری، مجوز استفاده از تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی مشخص شده در بند ۱ را بریا مقاصد مجاز در این کنوانسیون، درخواست کند. به توصیه شورای اجرائی، کنفرانس دولتهای عضو در مورد تصویب یا عدم تصویب درخواست، تصمیم خواهد گرفت و شرایطی که بر اساس قسمت ت بخش ۵ضمیمه تأیید تصویب محتمل خواهد شد، را تعیین خواهد کرد.
19. تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی باید به طریقی تبدیل شوند که امکان تبدیل مجدد آن به تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی بیشتر از امکان تبدیل آنها به هر تأسیسات دیگر مورد استفاده در صنعت، کشاورزی، تحقیقات، پزشکی، دارویی یا سایر مقاصد صلح آمیزی که مواد شیمیایی مندرج در جدول ۱را نداشته باشد.
20. کلیه تأسیسات تبدیل شده باید مشمول تأیید منظم از طریق بازرسی در محل و نظارت و مراقبت با ابزارآلات موجود در محل بر طبق قسمت ت بخش ۵ ضمیمه تأیید باشد.
21. به منظور اجرای فعالیتهای تأیید بر طبق این ماده و بخش ۵ ضمیمه تأیید سازمان باید اقداماتی را برای اجتناب از تکرار غیر ضروری توافقات دو جانبه و چند جانبه بین دولتهای عضو در مورد تأیید تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی و انهدام آنها در نظر بگیرد. برای این منظور شواری اجرائی باید تصمیم بگیرد که تأیید را محدود به اقداماتی که مکمل اقداماتی است به موجب توافقنامه دو جانبه و چند جانبه به عهده گرفته شده نماید، مشروط بر آنکه مسائل زیر را در نظر بگیرد:
22. مقررات تأیید چنین توافقی با مقررات تأیید این ماده و بخش ۵ ضمیمه تأیید منطبق باشد.
23. اجرای توافقات ضمانت کافی برای انطباق با مقررات مربوطه این کنوانسیون را فراهم نماید.
24. طرفین توافقات دو جانبه و چند جانبه سازمان را از فعالیتهای تایید خود کاملاً آگاه نمایند.
25. در صورتی که شورای اجرائی بر طبق بند ۱۶ تصمیمی اتخاذ نماید، سازمان حق نظارت و مراقبت بر اجرای توافق دو یا چند جانبه را خواهد داشت.
26. هیچ مطلبی در بندهای ۱۶ و ۱۷ نباید بر تعهدات دولت عضو در مورد تتنظیم اظهار نامه ها بر طبق ماده ۳ و بخش ۵ ضمیمه تأیید تاثیر بگذارد.
27. هر دولت عضو، باید هزینه های انهدام تأسیسات تولید سلاحهای شیمیایی خود را که متعهد به انهدام آنهاست به عهده بگیرد. همچنین باید هزینه های تأیید مندرج در این ماده را به عهده گرفته، مگر آنکه شورای اجرائی تصمیم دیگری بگیرد. چنانچه شورای اجرائی تصمیم به محدود ساختن اقدامات تأیید سازمان طبق بند ۱۶ بگیرد، هزینه های تأیید و نظارت تکمیلی توسط سازمان، باید طبق معیار ارزیابی سازمان ملل متحد، همانگونه که در بند ۷ ماده ۸ مشخص شده، پرداخت گردد.

ماده۶- فعالیتهایی که توسط این کنوانسیون منع نشده اند

1. هر دولت عضو بر اساس مقررات این کنوانسیون دارای حق توسعه، تولید، اکتساب، نگهداری، انتقال و استفاده از مواد شیمیایی سمی و پیش سازهای آنها برای مقاصد منع نشده در این کنوانسیون می باشد.
2. هر دولت عضو، برای حصول اطمینان از توسعه، تولید، اکتساب، نگهداری، انتقال یا مورداستفاده قرار گرفتن مواد شیمیایی سمی برای مقاصد ممنوع نشده در این کنوانسیون در سرزمین خود یا هر مکان دیگری از قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل خود باید اقدامات ضروری انجام دهد. برای این منظور و جهت تایید فعالیتها در انطباق با تعهدات کنوانسیون، هر دولت عضو مواد شیمیایی سمی و پیش سازهای آنها را که در جداول۱، ۲و۳ پیوست مواد شیمیایی درج گردیده اند، تأسیسات مربوط به چنین مواد شیمیایی و سایر تأسیسات مشخص شده در ضمیمه تأیید در سرزمین خود یا واقع در هر مکانی از قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل خود را تابع اقدامات تأیید پیش بینی شده در ضمیمه تأیید قرار خواهدداد.
3. هر دولت عضو باید مواد شیمیایی مندرج در جدول ۱ را (که از این پس، «مواد شیمیایی جدول (۱) »نامیده می شود) تابع منمنوعیت های تولید، اکتساب، انباشت، انتقال و استفادهع بر اساس آنچه در بخش ۶ضمیمه تأیید مشخص شده قرار دهد، دولت عضو باید مواد شیمیایی جدول ۱ و تأسیساتی که در بخش ۶ضمیمه تأیید مشخص شده اند را تابع تأیید منظم از طریق بازرسی در محل و نظارت و مراقبت با ابزارآلات نصب شده در محل مطابق با بخش مربوطه از همان ضمیمه تأیید قرار دهد.
4. هر دولت عضو باید مواد شیمیایی مندرج در جدول ۲ ( که از این پس , «مواد شیمیایی جدول ۲» نامیده می شود) و تأسیساتی که در بخش ۷ ضمیمه تأیید مشخص شده را مطابق بخش مربوطه ضمیمه تأیید تابع نظارت و مراقبت بر اطلاعات و تأیید در محل قرار دهد.
5. هر دولت عضو باید، مواد شیمیایی مندرج در جداول ۳ (که از این پس «مواد شیمیایی جدول ۳ »نامیده می شود) و تأسیساتی که در بخش ۸ ضمیمه تأیید مشخص شده را مطابق با همان بخش از ضمیمه تأیید تابع نظارت و مراقبت بر اطلاعات و تأیید در محل قرار دهد.
6. هر دولت عضو، باید تأسیسات مشخص شده در بخش ۹ ضمیمه تأیید را بر اساس همان بخش از ضمیمه تأیید، تابع نظارت و مراقبت بر اطلاعات و بازرسی نهایی در محل قراردهد، مگر اینکه کنفرانس دولتهای عضو براساس بند ۲۲بخش ۹ضمیمه تأیید تصمیم دیگری اتخاذ کند.
7. هر دولت عضو باید حداکثر ظرف ۳۰ روز پس از لازم الاجرا شدن کنوانسیون در مورد آن دولت، اظهار نامه های اولیه مربوط به مواد شیمیایی و تأسیسات مربوط طبق ضمیمه تأیید تنظیم کند.
8. هر دولت عضو باید اظهار نامه های سالیانه را در مورد مواد شیمیایی و تأسیسات مربوطه مطابق با ضمیمه تأیید تنظیم کند.
9. به منظور بازرسی و تأیید در محل، هر دولت عضو باید به بازرسان اجازه دسترسی به تأسیسات را به گونه ای که در پیوست بازرسی و تأیید ذکر شده بدهد.
10. انجام فعالیت های بازرسی و تأیید، دبیرخانه فنی باید از مداخله بیجا در فعالیت های شیمیایی دولت عضوکه برای اهداف ممنوع نشده طبق این کنوانسیون انجام می گیرد و به ویژه در متابعت از مقررات بیان شده در پیوست حفاظت از اطلاعات محرمانه ( که از این پس «پیوست امور محرمانه» نامیده می شود) اجتناب ورزد.
11. مقررات این ماده باید به گونه ای اجرا گردد که برای توسعه اقتصادی با تکنولوژیکی دولتهای عضو، همکاری بین المللی در زمینه فعالیتهای شیمیایی برای اهداف منع نشده در این کنوانسیون از جمله مباددله بین المللی اطلاعات علمی و فنی و مواد شیمیایی و تجهیزات مورد نیاز تولید، فرآوردی یا استفاده از مواد شیمیایی برای اهداف منع نشده در کنوانسیون مانعی ایجاد ننماید.

ماده۷٫ اقدامات اجرائی ملی تعهدات کلی

1. هر دولت عضو باید طبق مراحل قانون اساسیخود اقدامات ضروری را برای اجرای تعهدات مربوطه در این کنوانسیون انجام دهد، مشخصاً باید:
2. اشخاص حقیقی و حقوقی را در هر جایی از سرزمین خود یا در هر مکانی از قلمرو تحت صلاحیت یا کنترل که بر اساس حقوق بین الملل شناسایی گردیده از ارتکاب اعمال ممنوع شده برای دولت عضو بموجب این کنوانسیون منع نماید، از جمله مجازات قانونی در ارتباط با انجام این فعالیتها را وضع کند.
3. در هیچ مکان تحت کنترل خود، اجازه هیچ گونه فعالیت ممنوعه برای دولت عضو در این کنوانسیون را ندهد؛و
4. مجازات قانونی وضع شده به موجب قسمت الف به هر نوع فعالیت ممنوعه برای دولت عضو در این کنوانسیون در هر جایی که اشخاص حقیقی مطابق حقوق بین الملل دارای تابعیت قانونی آن دولت هستند, گسترش دهد.
5. هر دولت عضو باید با سایر دولتهای عضو همکاری نموده و برای تسهیل در اجرای تعهدات در بند ۱ کمک قانونی مناسب را تأمین نماید.
6. هر دولت عضو، باید در طول اجرای تعهدات خود در این کنوانسیون، بالاترین اولویت را برای حصول اطمینان از ایمنی مردم و حفاظت از محیط زیست قائل شده و با دیگر دولتهای عضو در این زمینه به طور مناسب همکاری نماید.

روابط بین دولت عضو و سازمان

1. به منظور انجام تعهدات مربوط به این کنوانسیون، هر دولت عضو باید یک «مرجع ملی» را به عنوان مرکز تماس ملی جهت ارتباط موثر با سازمان و سایر دولتهای عضو تعیین و یا تأسیس نماید. هر دولت عضو، باید سازمان را از «مرجع ملی» خود به هنگام لازم الاجرا شدن کنوانسیون در مورد آن دولت مطلع نماید.
2. هر دولت عضو، باید سازمان را از اقدامات قانونی و اداری انجام شده برای اجرای این کنوانسیون, آگاه سازد.
3. هر دولت عضو باید اطلاعات و سوابقی را که در ارتباط با اجرای این کنوانسیون محرمانه دریافت نموده محرمانه تلقی و روش جابجایی خاصی رابرای این اطلاعات فراهم آورد. برخورد دولت عضو با این اطلاعات و سوابق باید منحصراً در ارتباط با حقوق و تعهداتش طبق این کنوانسیون و بر اساس مقررا مندرج در پیوست امور محرمانه باشد.
4. هر دولت عضو متعهد می شود که با سازمان در انجام کلیه امور مربوط همکاری نموده و به ویژه به دبیرخانه فنی کمک ارائه نماید.

ماده ۸- سازمان

الف. مقررات کلی

• 1. دولتهای عضو این کنوانسیون بدین وسیله سازمان منع سلاحهای شیمیایی را به منظور نیل به هدف و مقصود این کنوانسیون برای حصول اطمینان از اجرای مقررات آن از جمله مقررات تأیید بین المللی پایبندی به آن و به منظور فراهم آوردن مجمعی برای مشاوره و همکاری میان دولت همای عضو تأسیس می کنند.
  2. کلیه دولتهای عضو این کنوانسیون، اعضای سازمان مذکور خواهند بود.هیچ دولت عضوی از عضویت در این سازمان نباید محروم شود.
  3. مقر و مرکز سازمان در شهر لاهه در دولت پادشاهی هلند خواهد بود.
  4. ارگانهای سازمان بدین قرار تأسیس می شوند: کنفرانس دولتهای عضو، شورای اجرائی و دبیرخانه فنی.
  5. سازمان باید فعالیتهای تأیید خود راکه در این کنوانسیون مقرر گردیده با کمترین مداخله ممکن در اجرای به موقع و مؤثر اهدافش اداره نماید. این سازمان باید فقط اطلاعات و سوابق ضروری برای انجام مسوولیتهای خود طبق این کنوانسیون را درخواست نماید. سازمان باید هرگونه اقدامات احتیاطی جهت حفاظت از اطلاعات طبقه بندی شده در مورد تأسیسات و فعالیتهای نظامی و غیر نظامی که از آنها به هنگام اجرای این کنوانسیون مطلع می شود را انجام دهد و به ویژه مقررات مندرج در پیوست امور محرمانه را رعایت نماید.
  6. در اجرای فعالیتهای تأیید، سازمان باید اقداماتی را برای استفاده از پیشرفتهای علمی و تکنولوژی در نظر بگیرد.
  7. هزینه های فعالیت های سازمان باید بر اساس مقیاس ارزیابی سازمان ملل که به منظور در نظر گرفتن تفاوت در عضویت بین سازمان ملل و عضویت در این سازمان تنظیم شده و بر اساس مقررات مواد ۴ و ۵ توسط دولتهای عضو پرداخت شود. کمکهای مالی دولتهای عضو به کمیسیون مقدماتی باید با روشی مناسب از پرداختهای آنها به بودجه عادی کسر شود. بودجه سازمان باید از دوبخش مجزا تشکیل شود. یکی مربوط به هزینه های اداری و سایر مخارج و دیگری مربوط به هزینه های تأیید و بازرسی.
  8. یک دولت عضو سازمان که در مورد «پرداخت سهمیه» خود به سازمان بدهکار باشد در صورتی که مبلغ بدهی با مبلغ سهمیه دو سال کامل قبل از آن مساوی و یا بیشتر از آن باشد در سازمان حق رأی نخواهد داشت. معذالک کنفرانس دولتهای عضو می تواند اجازه رأی به آن عضو را بدهد به شرطی که کنفرانس تشخیص دهد که عدم پرداخت سهمیه به دلیل وجود شرایطی خارج از کنترل آن دولت بوده است.

ب. کنفرانس دولتهای عضو ترکیب, آئین کار و تصمیم گیری

• 1. کنفرانس دولتهای عضو(که از این پس به عنوان «کنفرانس»نامیده می شود)از کلیه اعضای این سازمان تشکیل خواهد شد. هر دولت عضو دارای یک نماینده در کنفرانس خواهد بود، که می تواتند با جانشینان و مشاورانش همراه باشد.
  2. اولین اجلاس کنفرانس دولتهای عضو حداکثر ظرف مدت (۳۰) روز از تاریخ لازم الاجرا شدن کنوانسیون به وسیله امین کنوانسیون برگزار خواهد شد.
  3. اجلاسهای عادی کنفرانس به طور سالانه تشکیل خواهد شد، مگر اینکه به گونه دیگری تصمیم گیری شود.
  4. اجلاسهای ویژه کنفرانس به صورت ذیل تشکیل خواهد شد:

1. هنگامی که توسط کنفرانس تصمیم گیری شود.
2. هنگامی که توسط شورای اجرائی در خواست گردد.
3. هنگامی که توسط عضوی درخواست و توسط یک سوم اعضاء مورد حمایت قرار گیرد.

4. مطابق بند۲۲به منظور انجام بازنگری عملکرد این کنوانسیون متعهد به بررسی عملیات کنوانسیون می باشد. به استثناء مورد اشاره شده در زیر بندتاجلاس ویژه بعد از دریافت درخواست توسط مدیر کل دبیرخانه فنی حداکثر ظرف مدت۳۰روز تشکیل می شود، مگر اینکه به گونهدیگری در درخواست قید شده باشد.

   1. کنفرانس همچنین به صورت اصلاحیه طبق بند۲ ماده۱۵ تشکیل خواهد شد.
   2. اجلاسهای کنفرانس در مقر سازمان تشکیل می گردد, مگر اینکه کنفرانس به گونه دیگری تصمیم بگیرد.
   3. کنفرانس باید آئین کار خود را تصویب نماید. در آغاز هر اجلاس عادی، کنفرانس باید رئیس اجلاس و دیگر اعضاء هیات رئیسه را که ممکن است وجود آنها نیاز باشد انتخاب نماید. این افراد تا انتخاب رئیس جدید و سایر اعضاء هیات رئیسه در اجلاس عادی آتی، عهده دار مسئولیت خواهند بود.
   4. حد نصاب برای تشکیل اجلاسهای کنفرانس اکثریت اعضاء سازمان خواهد بود.
   5. هر عضو سازمان یک رأی در کنفرانس خواهد داشت.
   6. کنفرانس در مورد مسائل آئین کار با اکثریت نسبی اعضای حاضر و رأی دهنده تصمیم خواهد گرفت. تصمیمات راجع به موضوعات اساسی تا حد ممکن باید به اتفاق آراء اتخاذ شود. هنگامی که موضوعی به مرحله تصمیم گیری برسد چنانچه اتفاق آراء قابل حصول نباشد ریاست کنفرانس رأی گیری را به مدت۲۴ساعت به تعویق می اندازد و مدر طول این مدت هر گونه تلاشی را برای تسهیل کسب اتفاق آراء مبذول و مراتب را قبل از پایان این مدت به کنفرانس گزارش خواهد کرد. چنانچه بعد از پایان۲۴ساعت اتفاق آراء میسر نگردد، کنفرانس باید با اکثریت دوم سوم آراء اعضای حاضر و رأی دهنده تصمیم گیری نماید، مگر اینکه به گونه دیگری در این کنوانسیون مشخص شده باشد. هنگامی که مسائل تشخیص اساسی بودن موضوع است, آن مسأله به عنوان موضوع اساسی تلقی می شودمگر اینکه کنفرانس با اکثریت لازم در مورد تصمیم گیری راجع به موضوعات اساسی تصمیم دیگری بگیرد.

وظایف و اختیارات

• 1. کنفرانس رکن اصلی سازمان خواهد بود کنفرانس باید هر مسأله، موضوع وقضیه ای را که مربوط به این کنوانسیون باشد، از جمله آنهایی را که مربوط به وظایف و اختیارات شورای اجرائی و دبیرخانه فنی است مورد بررسی قرار دهد. کنفرانس می تواند در مورد مسائل، موضوعات و قضایایی مربوط به این کنوانسیون که توسط دولتهای عضو مطرح و یا توسط شورای اجرائی به سمع آن می رسد توصیه نموده و تصمیماتی اتخاذ کند.
  2. کنفرانس باید بر اجرای این کنوانسیون نظارت نموده و به منظور ارتقاء هدف و مقصد آن اقدام نماید. کنفرانس باید پایبندی به این کنوانسیون را مورد بررسی قرار دهد. کنفرانس همچنین بر فعالیتهای شورای اجرائی و دبیرخانه فنی نظارت نموده و می تواند دستور العمل هایی برای هر یک از آنها مطابق با مفاد این کنوانسیون در مورد اجرای وظایفشان صادر نماید.
  3. کنفرانس باید:

1. در اجلاس عادی خود گزارش برنامه و بودجه سازمان که توسط شورای اجرائی ارائه می شودرا علاوه بر سایر گزارشات مورد بررسی و تصویب قرار دهد.
2. در مورد میزان سهمیه های مالی که توسط دولتهای عضو بر طبق بند ۷ باید پرداخت شود تصمیم بگیرد.
3. اعضای شورای اجرائی را انتخاب کند
4. مدیر کل دبیرخانه فنی را (از این پس به عنوان «مدیر کل» نامیده می شود) منصوب نماید.
5. آئین کار شورای اجرائی را که توسط شورا ارائه گردیده تصویب نماید.
6. ارگانهای فرعی را که جهت انجام وظایف خود بر طبق این کنوانسیون ضروری تشخیص می دهد تاسیس نماید.
7. موجبات تقویت همکاریهای بین المللی را برای مقاصد صلح آمیز در زمینه فعالیت های شیمیایی فراهم نماید.
8. پیشرفتهای علمی در زمینه های علوم و فن آوری که می توانند در عملکر د این کنوانسیون موثر واقع شوند را بررسی کرده و در این چهار چوب مدیر کل را درمورد تشکیل هیات مشورتی علمی راهنمایی کند، تا او بتواند در اجرای وظایفش، مشورتهای تخصصی و فنی مرتبط با این کنوانسیون را به کنفرانس، شورای اجرائی یا دولتهای عضو ارائه دهد. هیأت مشورتی علمی از کارشناسان مستقل، براساس شروط وظایفی که توسط کنفرانس تصویب شده است، منصوب خواهند شد
9. در اولین اجلاس خود هر پیش نویس توافقات، شرایط و رهنمودهایی که توسط کمیسیون مقدماتی ارائه شده را بررسی و تصویب نمایند.
10. در اولین اجلاس خود صندوق کمکهای اختیاری را بر طبق ماده۱۰تأسیس نماید.

11. اقدامات لازم برای اطمینان از رعایت کنوانسیون و اطلاح و رفع شرایطی که با مقررات این کنوانسیون تداخل دارد را بر اساس ماده ۱۲ انجام دهد.

    1. کنفرانس باید کمتر از یک سال پس از پایان پنجمین و دهمین سال از لازم الاجرا شدن این کنوانسیون و در اوقات دیگری در خلال این مدت در صورتی که تصمیم بدان بگیرد، اجلاسهای ویژه ای برای بازنگری عملکرد این کنوانسیون تشکیل دهد. چنین بازنگریهایی هر گونه توسعه تکنولوژیک و علمی مربوطه را بررسی خواهد کرد. در فواصل پنج سال از آن زمان، اجلاسهای دیگر کنفرانس با همان هدف برگزار می شود مگر آنکه تصمیم دیگری اتخاذ گردد.

پ. ترکیب, آئین کار و تصمیم گیری

• 1. شورای اجرائی از۴۱عضو تشکیل خواهد شد. هر دولت عضو حق دارد بر اساس اصل چرخش، به عضویت در شورای اجرائی درآید. اعضای شورای اجرائی برای مدت دو سال کنفرانس انتخاب خواهند شد. به منظور حصول اطمینان از اجرای مؤثر این کنوانسیون همچنین توجهی ویژه به تقسیمات منفانه جغرافیایی، اهمیت صنایع شیمیایی و نیز مصالح سیاسی و امنیتی معطوف شده ترکیب شورای اجرائی به صورت زیر خواهد بود:

1. نه دولت عضو ار آفریقا به وسیله دولتهای عضو واقع در همین منطقه تعیین می شوند. به عنوان مبنایی برای این انتخاب، توافق شده که از میان این دولت عضو، به عنوان یک رویه، سه عضو از میان دولتهایی باشند که مهمترین صنایع شیمیایی ملی در منطقه را براساس آمارهای منتشر و گزارش شده بین المللی دارا هستند. علاوه بر آن گروه منطقه ای باید سایر ملاحظات منطقه ای را نیز در تعیین این سه عضو در نظر بگیرد.
2. نه دولت عضو از آسیا به وسیله دولتهای عضو واقع در همین تعیین می شوند. به عنوان مبنایی برای این انتخاب توافق شده که از میان این نه دولت عضو، به عنوان رویه چهار عضو از میان دولتهایی باشند که مهمترین صنایع شیمیایی ملی در منطقه را بر اساس آمارها منتشرو گزارش شده بین المللی دارا هستند. علاوه بر آن گروه منطقه ای باید سایر ملاحظات منطقه ای را نیز در تعیین این چهار عضو در نظر بگیرد.
3. پنج دولت عضو از اروپای شرقی به وسیله دولتهای عضو واقع در همین منطقه تعیین می شود. به عنوان مبنایی برای این انتخاب توافق شده که از میان این پنج دولت عضو به عنوان رویه یک عضو از میان دولتهایی باشند که مهمترین صنایع شیمیایی ملی در منطقه را بر اساس آمارهای منتشر و گزارش شده بین المللی دارا هستند. علاوه بر آن گروه منطقه ای باید سایر ملاحظات منطقه ای را نیز در تعیین این یک عضو در نظر بگیرد.
4. هفت دولت عضو از آمریکای لاتین و کارائیب به وسیله دولتهای عضو واقع در همین منطقه تعیین می شود. به عنوان مبنایی برای این انتخاب توافق شده که از میان این هفت دولت عضو به عنوان یک رویه سه عضو از میان دولتهایی باشند که مهمترین صنایع شیمیایی ملی در منطقه را بر اساس آمارهای منتشر و گزارش شده بین المللی داراهستند. علاوه بر آن گروه منطقه أی باید سایر ملاحظات منطقه ای را نیز در تعیین این سه عضو درنظر بگیرد.
5. ده دولت عضو از اروپای غربی به وسیله دولتهای عضو واقع در همین منطقه تعیین می شوند. به عنوان مبنایی برای این انتخاب توافق شده که از میان این ده دولت عضو به عنوان یک رویه پنج عضو از میان دولتهایی باشند که مهمترین صنایع شیمیایی ملی در منطقه را بر مبنای آمارهای منتظر و گزارش شده بین المللی دارا هستند. علاوه بر آن گروه منطقه ای باید سایر ملاحظات منطقه ای را نیز در تعیین این پنج عضو در نظر بگیرد.

6. یک دولت عضو دیگر توسط دولتهای عضو واقع شده در مناطق آسیا، آمریکای لاتین و کارائیب تعیین می شود. به عنوان مبنایی برای این انتخاب توافق شده که این دولت عضو باید یک عضو چرخشی ازاین مناطق باشد.

   1. بیست عضو باید برای یک سال دراولین دوره انتخابات شورایی اجرائی انتخاب شودند.دراین خصوص توجه لازم به نسبتهای عددی مشروحه دربند۲۳خواهد شد.
   2. کنفرانس می تواند طبق در خواست اکثریت اعضای شورای اجرائی بعد از اجرای کامل مواد ۴ و ۵ ترکیب شورای اجرائی را با در نظر داشتن پیشرفتهای مرتبط با اصول مندرج در بند ۲۳ که ناظر به ترکیب شورای اجرائی است بررسی نماید.
   3. شورای اجرائی باید آیین کار خود را تهیه و برای تصویب، به کنفرانس تحویل دهد.
   4. رئیس شورای اجرائی، از بین اعضاء باید انتخاب گردد.
   5. شورای اجرائی باید اجلاسهای عادی خود را تشکیل دهد . این شورا در بین اجلاسهای عادی به هر اندازه که نیاز باشد ایفای وظایف و اختیارات خود تشکیل اجلاس دهد.
   6. هر یک از اعضای شورای اجرائی یک رأی خواهد داشت. شورای اجرائی در مورد موضوعات اساسی با اکثریت دو سوم کلیه اعضاء خود تصمیم خواهد گرفت، مگر اینکه به گونه دیگری در این کنوانسیون مشخص شده باشد. شورای اجرائی در مورد مسائل آیین کار با اکثریت ساده کلیه اعضاء تصمیم می گیرد، هنگامی که تشخیص مساله ای به عنوان اساسی یا غیر اساسی مطرح باشد، آن موضوع اساسی تلقی می شود مگر اینکه شورای اجرائی با اکثریت لازم برای تصمیم گیری در مورد موضوعات اساسی تصمیم دیگری بگیرد.

وظایف و اختیارات

• 1. شواری اجرائی، رکن اجرائی سازمان خواهد بود. این شورا درمقابل کنفرانس مسئول است. شورای اجرای، وظایف و اختیارات تفویض شده توسط این کنوانسیون و همچنین وظایفی را که از طریق کنفرانس بدان محول می گردد اجرا می نماید این شورا باید برای انجام این امور، مطابق با پیشنهادات، تصمیمات و دستورالعملهای کنفرانس اقدام و از اجرای صحیح و مداوم آنها اطمینان حاصل نماید.
  2. شورای اجرائی باید اجرای مؤثر و پایبندی به این کنوانسیون را ارتقاء دهد، همچنین بر فعالیتهای دبیرخانه فنی نظارت کند و با مراجع ملی دولتهای عضو همکاری کرده و همکاریها و رایزنیهای بین دولتهای عضو را بنا به درخواست آنها تسهیل نماید.
  3. شورای اجرائی باید:

1. پیش نویس برنامه و بودجه سازمان را مورد بررسی قرار داده و به کنفرانس تقدیم نماید.

پیش نویس گزارش سازمان را در مورد اجرای