• کالاها و  تجهیزات  مورد نیاز در لجستیک  بشردوستانه

معمولاً پس از فاجعه در یک منطقه، تقاضای زیادی برای کالاها و تجهیزات متنوع وجود دارد. براساس اطلاعات سازمان بهداشت پان امریکن و سازمان بهداشت جهانی [33]، لیست مشروح کالاها و تجهیزات ضروری شامل موارد زیر است، ولی تنها محدود به این اقلام نمی‌شود:

1. غذا.
2. آب و اقلام بهداشتی.
3. اقلام و تجهیزات بهداشت محیط .
4. دارو(شامل محصولات دارویی و محصولات دارویی ویژه در موارد همه‌گیر).
5. کیت و عرضه بهداشتی برای پشتیبانی از فرایندهای بهداشت و درمان.
6. بیمارستان‌های صحرایی.
7. لباس و پتو.
8. اقلام مورد نیاز نوزادان و کودکان (شیرخشک، پوشک و اسباب بازی).
9. پناه‌گاه و تسهیلات اسکان موقت (چادر).
10. برق و تجهیزات نیروگاهی.
11. سوخت (زغال‌سنگ، گاز و نفت).
12. تجهیزات آشپزخانه صحرایی و ظروف.
13. تجهیزات بهداشتی.
14. اقلام کشاورزی و دامی.
15. تجهیزات ویژه برای کار با مواد خطرناک.
16. تجهیزات ارتباطی.
17. تجهیزات آتشنشانی.
18. وسایل نقلیه و تجهیزات جمع‌ آوری زباله.
19. وسایل نقلیه و تجهیزات ساخت‌و‌ساز.

توجه داشته باشید که این لیست کلی است و بنابراین اقلام متفاوت و تعداد متنوع آن‌ ها با‌توجه به ویژگی‌های هر فاجعه و شرایط به‌ خصوص آن، مورد نیاز هستند. سطح فوریت هر قلم کالا از سایرین متفاوت است و بر پایه شرایط ویژه‌ای تعیین‌می‌شود. برخی از آن‌ ها از اولویت بالا برخوردارند و باید طی مراحل اولیه دوره پس از فاجعه تحویل داده شوند. به عنوان مثال، در صورتی که زلزله‌ای در زمستانی سرد اتفاق بیفتد، تحویل به موقع و کافی پوشاک، پتو و سوخت حیاتی است.

• قدمت پژوهش‌های تکنیکی صورت‌گرفته در زمینه مدیریت فاجعه و لجستیک بشردوستانه

پژوهش‌های تکنیکی در مورد مدیریت فاجعه قدمت چندانی نداشتند و شروع آن‌ ها از اواخر دهه 88 است. از آنجایی که این پژوهش مربوط به فاز پاسخ مدیریت فاجعه است، از پرداختن به تحقیقات کمی انجام شده در زمینه پیش‌گیری یا تسکین خودداری نموده و به بررسی پژوهش‌های انجام شده در فاز پاسخ مدیریت فاجعه می‌پردازیم.

در گذشته در زمینه حمل ونقل با چند حالت پژوهش‌هایی انجام شده‌است. به عنوان نمونه، ری[47] در سال 1987 به توسعه یک مدل تک کالایی با چند حالت حمل ونقل در یک شبکه با محدودیت ظرفیت و افق برنامه‌ریزی چند دوره‌ای پرداخته است که در آن، مجموع هزینه‌های متحمل شده برای حمل‌ونقل و ذخیره غذا کمینه می‌شود. نات [48] در سال 1987 به ارائه یک مدل برنامه‌ریزی خطی برای مساله حمل ونقل غذای حجیم پرداخته‌است که اهداف آن کمینه‌سازی هزینه‌های حمل ونقل و بیشینه‌سازی غذای تحویل داده شده‌است. نات [49] به ارائه‌ یک مدل برنامه‌ریزی خطی برای تعیین برنامه زمان‌بندی وسایل نقلیه برای حمل ونقل غذاهای حجیم در مناطق فاجعه‌دیده پرداخته ‌است.

حقانی و اه [3]، در سال 1996، فرمول‌بندی و روش حلی از یک مدل جریان شبکه چندکالا‌یی و چند‌وسیله‌ای برای عملیات نجات فاجعه پیشنهاد کردند. مدل آن‌ ها مسیریابی و برنامه‌های زمان‌بندی  حمل‌ونقل چندگانه را از نقاط عرضه مختلف به نقاط تقاضا در منطقه فاجعه‌دیده، مشخص می‌کند.

Pan American Health Organization

World Health Organization