پژوهش حاضر از نوع پژوهش­های توصیفی و همبستگی است که در آن پیش ­بینی مشکلات رفتاری دانش ­آموزان با اختلال یادگیری بر اساس سبک­های فرزندپروری والدین مورد بررسی قرار می­گیرد.
۳-۲- متغیرهای پژوهش
متغیر ملاک در این تحقیق، ابعاد مشکلات رفتاری و متغیر پیش­بین ابعاد سبک فرزندپروری والدین می­باشد.
۳-۳- جامعه آماری
جامعه آماری پژوهش همه والدین دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری بود که فرزندان­شان در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ در مراکز ویژه اختلال­های یادگیری شهر شیراز به تحصیل اشتغال داشتند.
۳-۴- نمونه و روش نمونه گیری
برای انتخاب نمونه­های این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه­ای چندمرحله­ای استفاده شد و ۱۵۰ نفر از دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری از این طریق انتخاب شدند. بدین منظور دو منطقه از چهار منطقه آموزشی شهر شیراز به ­طور تصادفی انتخاب شد. سپس از هر یک از مناطق انتخاب شده یک مرکز به طور تصادفی انتخاب شد و همه والدین دانش ­آموزان آن مراکز به عنوان نمونه انتخاب شدند. جدول ۳-۱ بیان­گر مختصات والدین دانش ­آموزان با اختلال یادگیری با توجه به جنسیت، تعداد و درصد می­باشد.

جدول ۳-۱- جنسیت، تعداد و درصد دانش ­آموزان با اختلال یادگیری

۳-۵- تعاریف عملیاتی متغیرها
۳-۵-۱- مشکلات رفتاری
مشکلات رفتاری از طریق مقیاس درجه بندی کانرز، گویت و اولریچ^[۱۰۰] فرم کوتاه ویژه والدین(۱۹۸۷؛ به نقل از شهائیان، ۱۳۸۵) سنجیده شد. ابعاد این پرسشنامه شامل مشکلات سلوک^[۱۰۱]، مشکلات روان­تنی^[۱۰۲]، اضطراب­خجالتی^[۱۰۳] و مشکلات اجتماعی می­باشد.
۳-۵-۲- سبک­های فرزندپروری
سبک­های فرزندپروری از طریق پرسشنامه سبک­های فرزندپروری رابینسون، ماندلکو، السن و هارت^[۱۰۴] (۱۹۹۵؛ به نقل از حسینی و همکاران، ۱۳۸۷) سنجیده شد. ابعاد این پرسشنامه شامل سبک فرزندپروری اقتداری، استبدادی و سهل­گیرانه می­باشد.
۳-۵-۳- دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری
دانش ­آموزان با اختلال­های یادگیری، دانش­آموزانی هستند که با عنوان دانش ­آموزان با اختلال یادگیری در مراکز اختلال­های یادگیری سازمان آموزش استثنایی شیراز در سال تحصیلی ۹۲-۱۳۹۱ مشغول به تحصیل می­باشند.
۳-۶-ابزارهای پژوهش
در این پژوهش، جهت اندازه ­گیری متغیرهای مورد نظر از ابزارهای زیر استفاده گردید:
پرسشنامه مشکلات رفتاری کانرز فرم کوتاه ویژه والدین
پرسشنامه سبک­های فرزندپروری رابینسون، ماندلکو، السن و هارت
۳-۶-۱- پرسشنامه مشکلات رفتاری کانرز فرم کوتاه ویژه والدین
کیت کانرز در سال ۱۹۶۰ شروع به ساخت مقیاس­های چندگانه کانرز کرد. در سال ۱۹۷۳ مقیاس ۹۳ گویه­ای ویژه والدین را معرفی کرد که در آن اختلال­های کودکان به ۲۵ حیطه تقسیم می­شد. در تحلیل عوامل، ۷ عامل مورد تأیید قرار گرفت. در سال ۱۹۷۸ گویت، کانرز، و اولریچ فرم کوتاه این مقیاس با ۴۸ گویه را ساختند. این مقیاس توسط والدین تکمیل می­ شود. نمره­گذاری بر اساس مقیاس لایکرت ۴ گزینه­ای(تقریباً هرگز=۰، گاهی=۱، اغلب اوقات=۲، تقریباً همیشه=۳) می­باشد. حداقل نمره در این آزمون ۰ و حداکثر نمره ۱۴۴ می­باشد. زیر مقیاس­های فرم کوتاه ویژه والدین شامل مشکلات سلوک، مشکلات یادگیری، مشکلات روان­تنی، بیش‌فعالی‌تکانش­گری و اضطراب­خجالتی است. اما در هنجاریابی و تحلیل عوامل که سال ۱۳۸۵ در ایران توسط شهائیان، شهیم، بشاش و یوسفی(۱۳۸۶) انجام شد به عوامل زیر تقسیم شد:
مشکلات سلوک: این زیر مقیاس از ۱۷ گویه تشکیل شده است. نمونه ­ای از این سؤال‌ها شامل: ” کودک اشتباهاتش را انکار می­ کند یا سایرین را مقصر قلمداد می­ کند.”
مشکلات روان­تنی: این زیر مقیاس از ۹ گویه تشکیل شده است. نمونه ­ای از این سؤال­ها شامل: “کودک مشکلات غذا خوردن دارد(اشتهایش کم است، بین لقمه­هایش بلند می­ شود).”
اضطراب­خجالتی: این زیر مقیاس از ۶ گویه تشکیل شده است. نمونه ­ای از این سؤال­ها شامل: ” کودک زودرنج است و سریع جوش می­آورد".
مشکلات اجتماعی: این زیر مقیاس از ۱۰ گویه تشکیل شده است. نمونه ­ای از این سؤال­ها شامل: ” کودک مشکل دوست­یابی یا نگه­داشتن دوست دارد.”