۲-۲-۱۵ انگیزش در کودکان فلج مغزی

انگیزش یک انرژی روانی ذاتی یا نیرویی است که سطح پافشاری ما را به منظور دنبال کردن تکالیف یا فعالیت های چالشی جهت می دهد. انگیزش درونی با اعتماد بنفس بیشتر، خلاقیت و تمایل به مشارکت در فعالیت های ویژه ارتباط دارد (۱۳۸). انگیزش یک شاخص تعیین کننده حیاتی پیامدها و موفقیت های بازتوانی می باشد. فراهم کردن یک محیطی که باعث کمک و افزایش انگیزش به منظور درگیری در هرکدام از کارهای درمانی (بازتوانی) یا فعالیت های معنی دار روزانه شود، ضروری می باشد (۱۶۰). انگیزش به عنوان ویژگی ضروری شناخته شده است که بر سطح کارکرد و مشارکت کودکان و نوجوانان با ناتوانی اثر می گذارد. در مدل ادراکی پیشنهاد شده به وسیله بارتلت، انگیزش را به عنوان یک کلید تعیین کننده ذاتی تغییر در توانایی حرکتی برای کودکان با فلج مغزی بیان نشان می دهد (۱۳۹). اهمیت انگیزش به منظور مشارکت و دستاوردهای درمانی نیز در پیشینه ابتدایی مداخلات درمان های اولیه مانند واقعیت مجازی و محدودیت ناشی از حرکت درمانی به آن تاکید شده است (۱۴۰, ۱۴۱). با وجود این که انگیزش به عنوان یک ویژگی حیاتی تاثیرگذار برکارکرد و مشارکت به رسمیت شناخته شده است، کمبود شواهد در سطوح انگیزش کودکان و نوجوانان مبتلا به فلج مغزی و عواملی که ممکن است بر تسلط انگیزشی تاثیر بگذارد، وجود دارد. آگاهی از این عوامل ممکن است به منظور توسعه مداخلات و استراتژی های بازتوانی به منظور ارتقای انگیزش برای این جمعیت فلج مغزی کمک کننده باشد.

۲-۲-۱۶ تمرینات مقاومتی گروهی

دستورالعمل کالج آمریکایی طب ورزش بیان کرده که مربی تمرین گروهی در یک مجموعه تمرین گروهی با افراد ظاهرا” نسبتا” سالم و افراد با چالش های سلامتی که می توانند به طور مستقل به منظور ارتقای کیفیت زندگی، بهبود آمادگی های جسمانی مرتبط با سلامت، مدیریت خطرات سلامتی و ارتقای پایدار تغییر رفتار سلامتی تمرین کنند، کار می کند. تمرین گروهی منجر به برنامه های تمرینی بی خطر و اثربخش با بهره گرفتن از انواع تکنیک های رهبری[۱۰۶] به منظور پرورش رفاقت[۱۰۷] (همراهی) گروهی، حمایت و پشتیبانی[۱۰۸] و همچنین انگیزش[۱۰۹] به منظور افزایش قدرت واستقامت عضلانی، انعطاف پذیری، آمادگی قلبی – عروقی، ترکیب بدن و هر مهارتهای حرکتی مرتبط با حوزه های آمادگی بدنی مرتبط با سلامت می شود. تشویق یک گروه از افراد به منظور بهبود سلامتیشان و به طور کلی خوب بودن از طریق فعالیت بدنی هسته اصلی این حرفه است. پس چگونگی برقراری ارتباط ما با دیگران به منظور افزایش انگیزه یک دانش حیاتی است. ارتباط بسیار نزدیک بین شرایط ارتباط، پایداری (دنبال کردن) ورزش و انگیزش در هنگام آموزش تمرین گروهی وجود دارد. پایداری تمرین در تمرین گروهی اشاره به حفظ شرکت کنندگان برای فعالیت تمرین گروهی مشخص اشاره دارد. در تمرینات مقاومتی گروهی اگر شرکت کننده ها احساس کنند که از حمایت مربی برخوردار و یا این که احساس توانایی موفق شدن را داشته باشند، افراد به منظور ادامه دادن تمرین با انگیزه می شوند (۱۴۲).

۲-۲-۱۶-۱ شناخت انگیزش و نظریه های رفتار انسانی

موفقیت به عنوان یک مربی تمرین گروهی به دو عامل وابسته است: اول) آن چیزهایی که مربی یاد می دهد و دوم) چگونه آن را آموزش می دهد. هر دو عامل برای موفقیت شرکت کنندگان حیاتی است. توانایی در ایجاد انگیزه برای شرکت کنندگان برای تغییر درازمدت رفتار آنها ترکیبی از علم و هنر تمرین گروهی است. جدول ۲-۲ شش متغیر از نظریه انگیزشی را شناسایی کرده است که یک ارتباط مستقیم با انگیزش دارد و می توان به عنوان ابزاری برای مربی تمرین گروهی به حساب بیاید (۱۴۳).
جدول ۲-۲ متغیرهای نظریه انگیزشی

۲-۲-۱۶-۲ دلایل شرکت کننده ها به منظور شرکت در تمرینات گروهی

هر شرکت کننده یک دلیل شخصی برای حضور در یک کلاس تمرین گروهی دارد. آگاهی داشتن از دلایل حضور در این کلاس ها ممکن است به مربی به منظور ایجاد یک محیط حمایتی و اثربخش برای گروه کمک کننده باشد (۱۴۴).

• • بعضی از افراد به طور مستقل تمرین می کنند و برای این که موفقیت گروهی را تجربه کنند در تمرین گروهی شرکت می کنند.
  • بعضی از افراد به یک گروه می پیوندند تا به عنوان یک بخش از گروه باشند حتی گمان می کنند که آن ها مسایل فردیشان را حفظ می کنند.
  • بعضی از افراد هنگامی که خودشان به تنهایی کار می کنند احساس ترس می کنند و از حمایت اجتماعی مربی و شرکت کنندگان لذت می برند.

• بعضی از افراد ممکن است علاقه به یادگیری مهارت های جدید داشته باشند.
• بعضی از افراد برای جلو بردن خودشان (پیشرفت) به یک انگیزش بیرونی نیاز دارند.
• بعضی از افراد صرفا” به دلایل اجتماعی شدن به تمرین گروهی می پیوندند.

در بسیاری از موارد، شرکت کنندگان در یک برنامه ورزشی گروهی یک رابطه دوستانه مثبت را با دیگران که مشابه با تجربه در ورزش های تیمی می باشد، ایجاد می کنند. ارسطو این نظریه را ارائه داده که کل بزرگتر از مجموع اجزای آن است. این امر به ویژه زمانی که ما پویایی یک کلاس ورزش گروهی را در نظر می گیریم حقیقت دارد. پویایی گروه می تواند به عنوان یک قدرت انگیزشی برای مربی باشد.

۲-۲-۱۶-۳ مهارت های ارتباطی: حمایت و انگیزش در تمرینات مقاومتی گروهی

۲-۲-۱۶ -۳-۱ مهارت های ارتباط کلامی و غیرکلامی

اساس چگونگی برقرای ارتباط با شرکت کنندگان در تمرین گروهی می تواند به عنوان اینکه “ما چه چیزی می گوییم “(ارتباط های کلامی) و “چگونه آن را بیان می کنیم”(ارتباط های غیرکلامی) توضیح داده شود. درک اهمیت و کاربرد مناسب هر کدام از این دو عامل می تواند به طور معناداری بر موفقیت معلم به عنوان مربی تمرین گروهی تاثیر بگذارد. به عنوان مثال، ارسال واقعی پیام، واقعی تر از چیزی است که شما می گویید (۴۰).
الف: مهارت های ارتباط غیرکلامی
درک اهمیت مهارت های ارتباط غیرکلامی برای مربی ضروری است. زبان بدن[۱۱۰] یک مربی می تواند یک تاثیر مهم بر ادارک شرکت کنندگان داشته باشد. این عامل به مربی اجازه می دهد تا مولفه های زبان بدن که بر ادراک شرکت کنندگان تاثیر می گذارد را شناسایی کند. شرکت کنندگان از زمانی که مربی وارد اتاق تمرین می شود مهارت های ارتباط کلامی را ارزیابی خواهند کرد که یک نقش مهمی در کلاس های تمرین گروهی دارد. تعداد زیادی از تحقیقات از اهمیت زبان بدن و ارتباط های موثر حمایت می کنند، به دلیل این که انگیزش و دادن انرژی به شرکت کنندگان در این گونه تمرینات دارای اهمیت زیادی می باشد. زبان بدن می تواند شامل نحوه تماس های چشمی و تظاهرات چهر ه ای، تون و ریتم صدا، ژست و … باشد که می تواند بر روی انگیزه شرکت کنندگان اثر بگذارد.
ب: مهارت های ارتباط کلامی